Różne głosy

@korobov: ja tak mam nie mam pojęcia czym to jest wywołane, w losowych momentach go słyszę

@zxcvbnmmm: Wlaśnie też. Rodzice go nie słyszą, brat nie słyszy...

@korobov: każdy go słyszy, tylko nie wtedy co ty.
To jest część myślenia a raczej nie myślenia kiedy jest cicho

@korobov: prawdopodobnie są to ultradźwięki. Nie każdy je słyszy i trudno zlokalizować ich źródło

@Nuzjn: Właśnie ja go słyszę często, gdy jest głośno.

@korobov: to jest normalne dzwonienie w uszach

@Gateusz: Zawsze

@Gateusz: Ja śpię na wprost od szafy i myślę że mi Foxy na ryj wpadnie

@Gateusz: Demon który się tobą opiekuje patrząc jak nie możesz zasnąć

@Gateusz: Widzę że skopofobia jest całkiem powszechna
Tak,też tak mam

@Gateusz: Nie zawsze, ale i tak za często to mam. Czasami też jest tak silne, że muszę zapalić lampę i się odwrócić by się upewnić, że naprawdę nikogo za mną nie ma.

@jakub17: Też tak mam tylko w łazience.Siedze pod prysznicem i patrzę przez okno czy przypadkiem tam nie ma jakiegoś demona,wszystko jest ok ale gdzieś z tyłu głowy mam takie coś jakby mnie ktoś obserwował

@lalaluja: W sumie nie tylko w nocy tak mam, ale także gdy zostaje sam w domu, a wtedy jest jazda bez trzymanki, bo czasami mi się wydaje jakby ktoś wołał moje imię, a wzrok na sobie czuje jak znowu siedząc plecami do szafy korzystam z komputera, a przesiadka na konsole nic nie daje bo wtedy czuję jakby ktoś patrzył na mnie przez drzwi. I niejednokrotnie pies zawsze patrzył się w określone miejsca jakby coś widział, a od niedawna nie daje mi też spokoju i zawsze jak jesteśmy sami, chodzi za mną krok w krok jakby się czegoś bał. Dlatego od dosyć niedawna mam wrażenie, że możliwie to nie moja nazbyt wybujała wyobraźnia a serio coś poza moim zrozumieniem postanowiło dotrzymywać mi towarzysztwa za każdym razem gdy zostaje sam.

@Fnafpuppet: ja bym się bał że pan Hippo moje ostatnie 10 min spędziłbym w nieskończonyn piekle pełnym shitpostu

@jakub17: Gdybyś opowiedział to z rok temu, to bym się pewnie lekko śmiał... Ale patrząc na opowieści siostry o pewnym pensjonacie w miejscowości nad morzem, to powiem szczerze, coś z tymi istotami paranormalnymi jest na rzeczy...

@Davir: Uwierz, że też zawsze byłem sceptyczny do takich rzeczy i starałem się to racjonalizować. Jednak w pewnym stopniu jak zaczęło mnie otaczać takie paranormalne przedstawienie stałem się bardziej... Spokojny? Przykładowo wychodząc z toalety zawsze na wprost jest pokój dziadków, który gdy śpią to jest jak czarna dziura. Za każdym razem uciekałem bo miałem wrażenie, że coś wyskoczy i mnie zje jak głupio to nie brzmi. Ale od tego momentu zawsze patrzę w to jądro ciemności i przechodzę dalej. Zero paniki, strachu i jest to dla mnie zaskakujące, że nie uciekam jeszcze bardziej i szczerse tego to ja kompletnie nie umiem wyjaśnić. Mógłbym opowiedzieć parę przypadków co czasami głównie odczuwałem gdy zostawałem sam i przypadki mojej rodziny, ale nie chcę tutaj robić jakiegoś spamowiska tym wszystkim.

Ale za to bardzo chętnie wysłucham tej historii o wspomnianym przez ciebie pensjonacie i co tam się wydarzyło, że zmieniło twój pogląd na to, bo mimo wszystko lubię takie rzeczy czytać i chętnie poznam paranormalne historie innych.

@jakub17: Mógłbym wymienić mniej więcej trzy dziwne sytuacje:
- Ja osobiście byłem świadkiem tylko jednej. Pensjonat miał podwórko, na którym jak już byłem, to lubiłem sobie swobodnie pokopać piłkę. Pewnego razu jednak zauważyłem, że w pewnym oknie obserwuje mnie jakby dziecko. Wiadomo, pensjonat, akurat wtedy też było parę innych osób, bo to było w wakacje...
Zastanawiało mnie tylko, że to samo dziecko absolutnie nic nie robiło sobie z mojego spojrzenia, zawsze podążało za mnie wzrokiem i wydawało się dziwnie białe. [myślałem, że to okno "wybiela"] I tak ciągle patrzyło...
"No dobra, może dziecko z jakiegoś pokoju się nudziło i chciało popatrzeć jak sobie kopiesz piłkę, bo nieśmiałe i byłeś wyraźnie starszy, dlatego się nie chciało dołączyć?" No spoko, tylko to okno... nie było od żadnego pokoju. Z tego co wiem, w tym punkcie była tylko kotłownia i chyba tylko tyle...
- Najbardziej poruszyła mnie historia kiedy siostra była sama z psem właścicielki w swoim pokoju. Taki fajny mopsik, nie jestem jednak pewny czy to ten pierwszy, który zginął pod kołami samochodu, czy ten drugi, mniej śmiały. Ale to mniejsza...
Robiła tam swoje, aż tu nagle pies patrzy się ciągle na drzwi. Ona w końcu patrzy... nagle klamka się rusza, jakby ktoś nagle złapał i chciał otworzyć, ale tuż przed stanem otwierania szybko puścił. Pies gwałtownie zaczyna szczekać, a poza pokojem cicho. Zapłakana zadzwoniła do swojego chłopaka [już mąż] i uciekła z psem z budynku. Gdy chłopak wrócił szybciej, [to nie było podczas pracy, tyle wiem] obadał dom, ale wszystko wydawało się w porządku.
Pomyślała początkowo że to może włamywacz jakimś cudem się dostał... ale czemu drzwi od całego pensjonatu nie wydały dźwięku otwierania? I jeśli to włamywacz, czemu nie było słychać żadnych kroków ucieczki od razu po usłyszeniu psa?
Co się wydarzyło, nie wiemy, ale od tego dnia siostra za wszelką cenę unikała bycia sama w tym miejscu.

@Davir: - swego czasu w nocy siostra spała z tym chłopakiem. Wakacje, są jeszcze inni goście. [nie znam ich wersji zdarzeń. Pytanie czy oni akurat spali normalnie i czy po prostu ignorowali ewentualne późniejsze hałasy, bo nie znali nietypowości tego mieszakania] Jest któraś po północy, nie mogą spać... i widzą przez szparę w drzwiach, że światło z czujnika na korytarzu zapala się i gasi. Tylko że kto chodził ciągle o tej porze? I ponownie, czemu nie słychać kroków? No dobra, w końcu zasypiają...
Wybudzają się nagle nieco później w wyniku nagłego "ŁUP". Z tego co wiem, jakimś cudem spadła tabliczka którą miał mój szwagier. Tylko co ją zrzuciło z miejsca gdzie nie powinna spaść?
A do kompletu, podczas wizyty w toalecie [były takie dwie czy trzy wspólne dla całego pensjonatu, więc siostra poszła, a ten chłopak dla jej spokoju stał w framudze drzwi od pokoju] nagle z schodów słychać jakby coś zbiegało z ostatnich schodów. [pensjonat oczywiście jednopiętrowy] No spoko, tylko że nie pasowało to do lekkiego mopsa, a potem nie było oznak jakby ktoś chodził... więc co to było? Oboje zasnęli ponownie dopiero kiedy zaczęło już nieco widnieć na zewnątrz.

@Davir: Było więcej takich akcji. Właścicielka i akurat odwiedzająca rodzinka siedząca w kuchni na piętrze nagle słysząca otwarcie i zamknięcie drzwi frontowych... [potwierdzał to dźwięk pasujący do zewnątrz] po czym gdy schodzą widzą, że są one nadal zamknięte na te "rygle, których nie było słychać jak są zamykane... więc ktoś musiał wyjść. Ale w takim razie jak zamknął drzwi na zawleczkę?
No i jeszcze było, że pewnego razu wchodząc do łazienki okazało się, że leci woda. To akurat najłatwiej wyjaśnić, bo ktoś mógł po prostu zapomnieć o zakręceniu wody, ale no... reputacja budynku robiła swoje.
Osobiście podejrzewam, że po prostu w pensjonacie był poltergeist [zachowania bardzo pasują do tego ducha-psotnika] ale jaka jest prawda, pewnie się nie dowiemy. Miejsce zostało w końcu bodajże w tym lub poprzednim roku sprzedane i zburzone aby zbudować nowy budynek.

@Davir: Hmmm... Dosyć ciekawe i rzeczywiście niektóre zachowania pasują na poltergeista. W sumie to ja powiem zasłyszaną od matki opowieść o jednym z moich dalszej, niech im ziemia lekką będzie, rodziny. A konkretnie o moim dziadku. Nie będzie tak dokładna w wielu momentach, gdyż sporo sam pozapominałem.

To się jeszcze działo przed moimi narodzinami. Dziadek chłop dobry i porządny a do tego bardzo Religijny co się przełożyło na to, że podobnie jak babcia praktycznie nie przeklinał, a jak już to jakimiś swoimi pokroju "psia kulka". Pewnego razu wracając do domu, co trzeba podkreślić na leciwej szkapie, ale jakże mu bliskiej. Nie pamiętam już po co, ale chyba był po prostu po drewno na opał domu. Po skończonej robocie wsiadł na wóz i już miał ruszać gdy nagle słyszy jakby z pobliskiego lasu płakało dziecko. Pierwsze co by przyszło na myśl to co by robiło dziecko w lesie? Ale dziadek nie rozmyślał nad tym jakich możliwie nieodpowiedzialnych rodziców ma, ruszył wgłąb je znaleźć, bo albo się wyziębi albo jeszcze spotka jakiegoś dzikiego zwierza. Pora była już późna, ale ruszył konia i jedzie. Robiło się coraz ciemniej, a jakby tego było mało nagle jeszcze się mgła rozrastała wraz z zagłębiałem. Ale dziadek uparcie jechał nasłuchując tego płaczu, ale płacz cały czas jest daleki. I koń nagle stanął i nie chciał ruszać dalej. Dziadek więc sprawdził co zatrzymało konia i jak mu pewnie w żyłach krwi nie zmroziło. Koń dosłownie zatrzymał się bardzo bliziutko dosyć dużego jeziora. Jakby wpadli to pewnie by się potopili i on i zwierzę, więc swojemu koniu można by rzec zawdzięczał życie w tym momencie. Postanowił się wycofać i znaleźć okrężną drogę ale... Płacz ustał. Zniknął tak nagle jak się pojawił. Został tylko dziadek, koń oraz mgła. Dziadek nagle poczuł się nieswojo więc stwierdził, że nie ma co kusić losu i zawrócił, a przy wyjeździe z lasu podobno jeszcze usłyszał jakiś śmiech podobnie z lasu, co sprawiło, że przyśpieszył konia jeszcze bardziej aż nie dotarł bezpiecznie do domu.

I teraz puentą mojej mamy jest właśnie to, że jakieś demoniczne siły postanowiły się dziadkiem zająć właśnie dlatego, że był takim religijnym człowiekiem co nigdy by nikomu nic nie złorzeczył i atakując jego dobroduszność płaczem dziecka chciały go zwieść w swoją śmiertelną pułapkę

Czy to prawda nie wiem i pewnie wie tylko już niestety świętej pamięci Dziadek. Ale jestem skłonny uwierzyć, że takie coś mogłoby mieć miejsce.