Hmmm...

To fakt. W latach 80-tych babcia też mi tak podawała. K...a i ja swoim wnukom też tak podaję

Nie rel.
Moja babcia przez 68 lat chodzenia po tym świecie narzeka, że ma córkę (moją mamę), że ma syna, że ma zięcia (mojego ojca), że ma synową, że ma siostry, że ma wnuki i wnuczkę (jestem jej jedyną wnuczką), że miała męża, że miała rodziców, że miała dziadków, że miała i ma wszystko.
Jedynie jak byłam mała, to może jakoś pobłażliwiej mnie traktowała i czułam wtedy, że babcia mnie może coś tam odrobinę kocha, ale gdy podrosłam zaczęła mnie dystansować, krytykować za wszystko, narzekać na to, że jestem, nawet krytykuje moje traumy.
Tak samo jest u mojego brata, a nawet gorzej.
Szczerze, to zazdroszczę niektórym takich fajnych historii z babciami, jak np. dostawanie pieniędzy, czy ciepły, niedzielny obiad kilkudaniowy, po którym wychodzi się pełnym.

Powstańcy i partyzanci skądś broń przecież brali

No moja to już nic mi nie poda

Komentarz mojej mamy: lata wręczania łapówek lekarzom.