Jestem taki zajęty

@Andrzej_Duda: sentyment

@Revan_PL: Bez urazy dla Ciebie, ale to jest po prostu głupi i bezsensowny argument.

@Andrzej_Duda: raczej nie tylko sentyment!
Jak na tamte czasy gra była świetna:
interesującea historjia
Bezimienny z którym każdy mógł się utożsamić
postacie niezależne z własnymi motywacjami i celami.
Nielinniowosc, swoboda, relacje z innymi postaciami, to zależało od nas.
System rozwoju postaci, by się czegoś nauczyć trzeba było szukać mentora, a nie tylko klik na+
Zajebista muzyka, oraz humor ( jest kopalnią przeróżnych zabawnych cytatów)

@EXELLAGIONNE: No i genialnie skonstruowany klimat, to chyba najważniejsze, cnie?

@Andrzej_Duda: Ja wolę Skyrim 2

@EXELLAGIONNE: Hej. Z Czempionem Cyrodill można było utożsamić się jeszcze bardziej, dzięki temu, że mogliśmy dostosować jego wygląd i płeć, a nawet rasę do swoich potrzeb. Nie było narzuconego głosu, a więc mogliśmy w głowie czytać opcje dialogowe gracze zarówno głosem napakowanego Norda albo ciętego Drzewnego Elfa. Tam postacie niezależne również mają swoje cele i ambicje- świetnymi przykładami jest backstory zdrajcy z Mrocznego Bractwa, swoją drogą, linia zadań Mrocznego Bractwa to czysta poezja. Jedno z zadań jest naprawdę genialne. Dla klimatu przy jego otrzymaniu zaczyna się burza z piorunami. Zostajemy zaproszeni na przyjęcie z pięcioma gościami i jednym zabójcą, czyli... Postacią gracza. Możemy albo na początku wyrżnąć wszystkich w pień albo tak im namotać w głowach perswazją oraz czynami, że sami się pozabijają ze strachu. Jeśli to nie jest nieliniowość, to nie wiem co nią jest. Nasza postać mogła szkolić się zarówno mozolnie i samodzielnie albo trenować pod okiem mistrza. Swoją drogą, kiedy chcieliśmy się szkolić w jakiejś dziedzinie dalej niż po osiągnięciu w danym skillu 90, musieliśmy wykonać dla ostatecznego trenera tej zdolności specjalną misję. Muzyka? Pff. Soundtrack Obliviona ma jedną godzinę, a nie daje wrażenia powtarzalności nawet po stu godzinach gry. Humor? Zainstaluj DLC Shivering Isles, wesołego kiśnięcia w krainie Szalonego Boga Sheogoratha.

@Andrzej_Duda: Wspomnę też o innej bardzo ciekawej misji, która skłaniała do refleksji nad tym, czy aby na pewno zawsze musimy wykonywać polecenia zleceniodawcy. Zostajemy zrekrutowani przez paramilitarną organizację łowców wampirów. Dostajemy od jej przywódcy informacje o tym, że namierzył wampira, ale był za stary żeby mógł zabić tego wąpierza i ocalić nieszczęsną kobietę, która padła ofiarą. Kiedy w końcu zbierzemy wszystkie dowody i znajdziemy tego rzekomego krwiopijcę okazuję się, że... Tak naprawdę to nasz zleceniodawca był przez ten cały czas wampirem, a osoba, którą kazał nam zabić to po prostu świadek morderstwa, którego dokonał. I w tej chwili mamy wybór- Wykonać polecenie zleceniodawcy i zabić niewinnego człowieka dla pieniędzy albo wymierzyć tym razem odpowiedniej osobie sprawiedliwość.

@lolsky: niemieckie gówno

@Hawaiiball: słaby troll ale spoczko masz prawo mówić takie rzeczy

@lolsky: Co ci stoi na przeszkodzie aby zagrać jeszcze raz?

@ruzwelt1: brak kompa i optymalizacja

@M1kus: Dokładnie tak