Widzę pewne rozwiązanie

Następnie burżuazyjny imperialista zagarnia dla siebie wszystkie jabłka i zastrzega ich podział według zachodnich standardów imperialistycznych! Dwa jabłka zabiera dla siebie, a trzecie wydaje do podzielenia między burżuazyjnych lizusów! Właśnie ci przeklęci wyzyskiwacze zadecydują jaka część ostatniego jabłka trafi do ludu pracującego.

Burżuazyjni kapitaliści zagarniają między siebie największą część jabłka, a reszta zostawiają do podziału między ciężko pracujących robotników, którzy wykonują znacznie cięższą pracę, a dostają najmniejszą część wspólnych owoców!

Jak sprawa ma się w socjalistycznej oazie? Lud robotniczo-chłopski wybiera najciężej pracującego towarzysza, aby reprezentował imię wszystkich zbieraczy jabłek w państwie! W imię dobra wspólnego jedno jabłko trafia na opłaty państwowe. Z czego połowa na fundusz rozwojowy (do skarbonki), a druga na opłacenie podatków!
Dzięki opłaceniu podatków zbieracze jabłek zyskują dostęp do powszechnej i bezpłatnej opieki służby zdrowotnej, a także mogą czuć się bezpiecznie dzięki wojsku i służbom porządkowym. Natomiast ich dzieci zyskują edukację, która w przyszłości pozwoli im zmechanizować zbieranie jabłek. Najstarszy z pracowników, który zbiera jabłka od przeszło pięćdziesięciu lat przechodzi w stan zasłużonego spoczynku i otrzymuje emeryturę.

Jedno jabłko robotnicy sprzedają do państwowego przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją konfitur celem uzyskania funduszy, które podzielą między siebie. Natomiast z ostatniego jabłka postanawiają upiec jabłecznik na nadchodzące Święto Pracy, gdzie wraz z innymi robotnikami będą wspólnie spożywać owoce pracy ludu wyzwolonego spod imperializmu.