Nie do wiary, że stoją tam i go słuchają 24/7, mimo że gość się powtarza

Nazwałam mojego królika Beliar

Talosie potężny! Talosie nieugięty! Talosie niepokonany! Oddajemy ci cześć!

Jesteśmy ledwie robakami pełzającymi w brudzie naszego zepsucia!A ty wzniosłeś się ponad brud śmiertelności i teraz kroczysz wśród gwiazd!

Ale niegdyś byłeś człowiekiem! Tak! i jako człowiek rzekłeś:„Pokażę wam moc Talosa, Korony Burz zrodzonego na północy, gdzie me tchnienie jest długą zimą!Teraz króluję i zmieniam mą krainę, robię to dla was, czerwone Legiony, ponieważ was miłuję.”

Tak, miłość. MIŁOŚĆ! Talos miłował nas nawet gdy był człowiekiem.Bo w każdym z nas widział przyszłość Skyrim! Przyszłość Tarimiel!

Przyjaciele, oto straszliwa prawda. Jesteśmy dziećmi człowieka!Talos jest prawdziwym bogiem ludzi! Opuścił świat doczesny by władać królestwem duchowym!

Tej idei nie mogą pojąć elfi władcy! Dzielić z nami niebiosa? Z ludźmi?Ha, ledwie tolerują naszą obecność na ziemi!

Dziś odebrali wam waszą wiarę, a co się stanie jutro? Co wtedy? Czy elfy odbiorą wasze domy? Wasze interesy? Wasze dzieci? Wasze życia?

A co robi cesarstwo? Nic! Nie, gorzej niż nic! Cesarska machina wypełnia wolę Thalmoru przeciwko własnemu ludowi!Wiec powstańcie! Powstańcie dzieci Cesarstwa! Powstańcie Gromowładni! Przyjmijcie słowo Talosa który jest człowiekiem i bogiem!

Zaufaj mi, Biała Grani! Zaufaj Heimskrowi! Jam jest wybrańcem Talosa! Dziewięciu namaściło mnie bym niósł jego słowa!

"Ale Beliar nie znosił widoku światła i niszczył wszystko, co Innos stworzył. Ujrzał wtedy Adanos, że w ten sposób nic nie może istnieć na świecie: ani jasność, ani mrok. Stanął więc między swymi braćmi i próbował pojednać ich ze sobą. Jednakże bez skutku. Ale tam, gdzie stanął Adanos, ani Innos, ani Beliar nie mieli żadnej władzy. W miejscu tym ład i chaos współistniały w harmonii. Tak oto powstało morze, a z morza wyłonił się ląd, a na lądzie powstało wszystko, co żywe: rośliny i zwierzęta, wilki i owce, a na samym końcu powstali ludzie. Adanos cieszył się ze wszystkiego, co wówczas powstało, a swą miłością darzył jednakowo wszystkie rzeczy. Ale gniew Beliara był tak wielki, że przemierzył on całą ziemię, by znaleźć bestię. A gdy do niej przemówił, stała się ona jego sługą. Beliar tchnął w nią część swej boskiej mocy, by mogła zniszczyć całą ziemię. Ale Innos podpatrzył czyn Beliara i przemierzył ziemię, by znaleźć człowieka. A gdy do niego przemówił, ten stał się jego sługą. Innos tchnął w niego część swojej boskiej mocy, by mógł on naprawić szkody wyrządzone przez Beliara. Wtedy zwrócił się Beliar do innej istoty, ale Adanos zesłał potężną falę, która zmyła ją z powierzchni ziemi. Ale wraz z nią odeszły także drzewa i zwierzęta, więc Adanos wielce się zasmucił. I rzekł wreszcie do swych braci: nigdy więcej nie postanie wasza noga na mojej ziemi, albowiem jest ona święta i pozostanie taką na wieki. Ale człowiek i bestia nie zaprzestali wojny na ziemi Adanosa i płonął w nich gniew ich bogów. A człowiek pokonał bestię, która wróciła do królestwa Beliara. I zobaczył Adanos, że prysła równowaga między ładem, a chaosem i zaklął Innosa, by ten odebrał człowiekowi swą boską moc. A Innos w swej mądrości tak uczynił. Ale Adanos obawiał się, że pewnego dnia bestia powróci na ziemię. Dlatego uprosił Innosa, by ten zostawił część swojej mocy na ziemi, aby pewnego dnia przywrócić ją człowiekowi. A Innos w swej mądrości tak uczynił|"