Dzieci i ryby głosu nie mają

Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ławice. Ekhm...ławice, która podała mi pomocną płetwę, kiedy na mnie polowali, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam przetrwać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to woda, życie to plankton, życie to ławica. Wiele ryb pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie wody, to właśnie ona sprawia, że dzisiaj na przykład pływam w ławicy, a jutro… kto wie, dlaczego by nie, złapie mnie rybak i będę ot, choćby chodować… znaczy… plankton

Na morza dnie, na morza dnie.

Ryby i skrybi głosu nie mają

wie pan, to nie ma tak, że dobrze, czy niedobrze

niektóre piszczą