Nie taki był cel

Ah, tak
Wyjdź do ludzi, pobiegaj czy coś
A nie próbujesz się medycyną leczyć głupolu

"depresja powinna być motorem napędowym"
wiesz że powoduje ona niechęć do życia i zniechęcenie do czynienia czegokolwiek?

@Xelven: Co mnie nie zabije, to mnie wzmocni

akurat depresja prędzej cię zabije, niż wzmocni

Co cię nie zabiję to uda mu się za drugim razem

@Xelven: Tylko poprzez cierpienie ludzie mogą stać się silniejsi. Ci, którzy zginą... No cóż, selekcja naturalna. Takie jest życie.

Powiedz to ludziom któzy przeżyli poparzenia czwartego stopnia

z takim myśleniem daleko nie zajdziemy

"Tylko przez cierpienie ludzie mogą stać się silniejsi." r/iam14andthisisdeep

r/imveryedgy

@polak922: Powiem, wskaż tylko osobę. Bo widzisz, ciężkie doświadczenia w życiu pozwalają nam radzić sobie z przeciwnościami losu łatwiej w późniejszym życiu. Unikanie ich to w najprostszej formie pozbawianie się najbardziej cennych lekcji życiowych, a w konsekwencji tworzymy w ten sposób generację ludzi niezdolnych do przezwyciężania własnych słabości i generalnie, ludzi słabych.

jesteśmy w XXI wieku i rozwinęliśmy się jak jeszcze żaden gatunek zwierzęcia przedtem. Dlaczego mamy trzymać się selekcji naturalnej, skoro mamy szansę być ponad to?

O ile takie ciężkie przeżycie na początku go nie zakończy

@Pracownik_Fundacji_SCP: Dlatego powiedziałem, co mnie nie zabije, to mnie wzmocni.

Poprzez kult słabości? Stłamszanie jednostek wybitnych i stawianie ich na równi z masą społeczeństwa? Może gdybyś chciał stworzyć w przyszłości hive mind, bo ja jestem indywidualistą.

Więc czemu jeszcze nie wskoczyłeś w ogień, żeby mieć poparzenia czwartego stopnia? Pozbawiasz się cennych lekcji życiowych.

@ewelkapl: Wolę cierpieć w konstruktywny, rozwijający sposób, jeżeli mam wybierać.

Sugerowanie że jednak należy się leczyć jeśli jesteś chory =/= stłamszanie ludzi wybitnych
Czyli jednak poparzenia cię nie zabijają ale nadal nie rozwijają?
To w jaki sposób cię wzmacniają?

@polak922: Ale to =/= wyciągnąłeś całkowicie z kontekstu. Nie o tym mówiłem. I mówię o lekcjach życiowych jakie przynosi cierpienie, nie o tym, żeby się okaleczać. A także o tym, że gdybym się poparzył w ten sposób - czego rzecz jasna bym nie chciał - mógłbym z tego wynieść coś i stać się silniejszym w przyszłości.

Czemu byś nie chciał? Przecież to by cię wzmocniło i byłbyś silniejszy.

@ewelkapl: Muszę się więc powtórzyć, co jest irytujące, ale załóżmy, że wzmocni to moja cierpliwość. Ponieważ wolę cierpieć w konstruktywny, rozwijający sposób, jeżeli mam wybierać.

A czy cierpienie które wzmacnia nie jest konstruktywne i rozwijające?

Ale zdajesz sobie sprawę, że depresja, a cierpienie o jakim ty mówisz to dwie różne rzeczy. Z tym, że cierpienie, może cię zmocnić się zgodzę, ale depresja może prowadzić do uszkodzenia mózgu, a mało kto z niej wychodzi, a na pewno nikt nie twierdzi, że to go wzmocniło.

@ewelkapl: Zawsze trzeba brać najlepsze z życia. Najlepsza praca, najlepsza płaca, mieszkanie, to i też cierpienie musi być najwyższej jakości. Ale proponuję skończyć już tę dygresję?

To ani trochę nie jest odpowiedzią na moje pytanie.

@Yurasi: Cierpienie nie tylko musi być fizyczne. Powiedziałbym, że cierpienie fizyczne to pestka. Większe spustoszenie buduje cierpienie psychiczne, moje ulubione swoją drogą, a zatem depresja wpisuje się w ten zakres.

@ewelkapl: Będziesz musiała zatem sprecyzować to pytanie.

Wiem o co ci chodziło i tak fizyczne to pestka. Dobrym przykładem są tortury nawet łamanie kołem jest drobnostką w porównaniu do zawieszenia tak żeby lekko stopami dotykał ziemi i uniemożliwianie snu, nic cię to nie boli, ale można od teko zwariować jak dojdzie do tego np. skapywanie pojedynczych kropelek wody. Problem leży w tym, że depresja jest znacznie silniejszym cierpieniem niż strata członka rodziny albo przyjaciela czy nienawiść do samego siebie za coś co zrobiłeś, bo w tym cierpieniu masz przerwy, a depresja to "fantomowy" ból, który się nie kończy dopóki masz zmysły albo się nie zabijesz, szanse na wyjście z tego są niskie. Sądzę, że jako osoby, które tego nie przeszły nie powinniśmy się wypowiadać, depresja nie może cię wzmocnić, ona może cię tylko zniszczyć. Podchodząc do niej w ten sposób tego nie zrozuzumiesz.

@Yurasi: Tylko skąd możesz wiedzieć, co ja przeszedłem a czego nie? Potrafisz czytać w myślach a może tak Po Prostu ci się wydaje. No ja w sumie jestem zbyt silny psychicznie, żeby popaść w depresję, ale to ignorancja wypowiadać się na czyjś temat, nie znając tej osoby. Poza tym stawianie utraty członka rodziny na niższym miejscu niż depresję. W sensie miłość to uczucie zupełnie mi obce, ale z depresji można wyjść, a członek rodziny nie powróci z martwych. A poza tym to się zgadzam, nie z częścią, że nie powinniśmy się o tym wypowiadać. Z tym kategorycznie się nie zgadzam. Jest to próba zamykania ust i stawianie swojej demokratycznej moralności nad moralność ludzi silnych. Wobec tego przeciw.

Wybacz, masz rację nie wiem co przeszedłeś, ale wywnioskowałem to z twoich wypowiedzi. Nie postawiłem utraty członka rodziny na niższej pozycji, ale człowiek z czasem się z tym pogodzi, w przeciwieństwie do depresji, która jest powodowana społeczeństwem, które nie zniknie, nie potrafimy zauważyć czy ktoś na depresję, bo nie objawia się ona w taki sposób jaki myślimy, że wygląda przez co ją pogłębiamy. Mój argument nie miał na celu postawienie depresji niżej od straty kogoś bliskiego tylko cierpienia. Wyjście z depresji się zdarza, ale jest rzadkością. Jakbyś chciał pogadać na temat światopoglądu to napisz na priv, bo widzę, że starasz się jak najlepiej argumentować swoje wypowiedzi.

@Yurasi: Jasne, możemy porozmawiać na priv. Natomiast, co bardzo mi się nie podoba, a co właśnie zrobiłeś jest to, że znornalizowałeś pojęcie śmierci. A taki kult śmierci uważam za szkodliwy, bo prawdę powiedziawszy śmierć jest niczym innym niż chorobą, czymś co można pokonać w przyszłości. Nawet nie chodziło o tych bliskich, ja nie mam żadnych i żyję. Jakbym miał i umarli to też pestka. No ale śmierci normalizować nie wolno. W sensie nie wiem też jak to się odnosi do moich poglądów, że należałoby zamordować większą część ludzkości, no ale nieśmiertelność powinna należeć do nielicznych, później i tak by się to przeniosło na innych. No ale żeby nie atakować chochoła... To o czym my to? Ach tak, depresja. Nie wiem, skąd wziąłeś informacje, że depresja to taka permanentna choroba. No ale w sumie jestem hipochondrykiem, więc wolę rozmawiać na przyjemniejsze tematy. Jak coś to uderz na kontaktach, nie będziemy zaśmiecać pod obrazkiem.