Tak było

@Dr_Memologii_Stosowanej: Jak masz kota w pudełku to nie wiesz czy żyje, więc jest jednocześnie żywy i martwy

Odpowiada to np. temu, że mechanice kwantowej foton jest jednocześnie falą i cząsteczką, o czym mówi teoria korpuskularno-falowa, co wiąże się z dualistyczną naturą światła

@Myszkapl: dziękuję :)

@Dr_Memologii_Stosowanej: To może ja to wytłumaczę troszkę dokładniej,bo poprzedni opis nie jest zły,tylko po prostu krótki i niekompletny.

W mechanice kwantowej istnieje taki termin jak splątanie kwantowe.W internecie możesz o tym dokładniej poczytać,ale tak w skrócie: Bierzesz dwie cząstki i je ze sobą splątujesz(szczegóły na necie).Od tego momentu mają uzupełniające się cechy (np.kolor),a po cesze jednego możesz poznać cechę drugiego.Dobra analogią jest para butów-masz lewy i prawy but.Jesli weźmiesz losowo buty z pudełka i rzucisz nimi w różne strony, możesz podnieść jednego i na bazie tego który to jest i dowiedzieć się jaki jest ten drugi.Roznica na poziomie kwantowym jest taka, że gdybyś zrobił identycznie to momentu pomiaru (sprawdzenia koloru fotonu) ma on jakby oba kolory na raz(tak samo jak drugi),dopiero po sprawdzeniu tak jakby ustalają się ich konkretne kolory(co ciekawsze, dzieje się to nawet szybciej od światła,co oznacza że w żaden sposób się ze sobą nie komunikują).O splątaniu to chyba tyle, dodam że stosuję się ją do teleportacji kwantowej.

Druga sprawa, każda cząstka ma dwie narury(jak już było wspomniane).Do tego na poziomie kwantowym nie ma czegoś takiego jak pozycja,nie można ustalić położenia cząstki bez sprawdzania tej pozycji.Innymi słowy,jak wrzucisz foton do pudełka to jest on jednocześnie wszędzie,a ty możesz oszacować szansę na to że jest w konkretnym położeniu.Mozesz zbudować urządzenie (zwane interferometrem) w której wpuszczasz strumień cząstek (np. światła) w której mają x dróg i y możliwych wyjść, poddają się interferencji w taki sposób żeby zawsze pojawiły się w jednym konkretnym wyjściu.Na pierwszy rzut oka gdybyś wpuścił jedną cząstkę to szansa że pójdzie konkretną drogą wynosi 1/x,a że wyjdzie konkretnym wyjściem 1/y.I tak się dzieje gdy patrzysz cały czas.Jednak gdybyś nie dokonywał pomiaru (np.zamknął to w pudełku) to wynik jest taki sam jak w przypadku gdybyś wpuścił tam cała wiązkę światła.Tylko dlatego że pojedyncza cząstka poszła wszystkim drogami jednocześnie i interferowała sama ze sobą.

I teraz przechodzimy do kota Shrodingera.Masz dwuczęściowe pudełko.W jednym jest kot z miską,w drugim mechanizm w którym przepuszczasz jedna z wcześniej splątanych cząstek.Zależnie od stanu cząstki, do miski kota wpada albo karma albo karma z trucizna.Zgodnie z zasadami mechaniki kwantowej,tak długo jak nie patrzysz do pudełka wydarzają się na raz oba scenariusze, czyli kot zjadł karmę z trucizna i jednocześnie jej nie zjadł.Jednocześnie jest żywy i martwy.

@KufelMleka: Czy ty mówisz o tej jedynej księdze sir Terry'ego Pratchetta, której jeszcze nigdy nie miałam w rękach?

Podobno.