Od razu lepiej

@Kappyniu: Nie można pamiętać kogoś w nieskończoność
A gdy wszyscy pamiętający umrą to każdy zostanie zapomniany

To co ty podajesz to nie aspekt Śmierci tylko Życia, które jest niesprawiedliwe

@lorax12: Tak, ale elity np.: królowa Elżbieta żyją znacznie dłużej przez to, że np.: je z własnych pól, które nie mają GMO.

@malinowy_kot: "jak byłem/am w twoim wieku..."

@malinowy_kot: "póki ja cię utrzymuje to masz się słuchać"

@malinowy_kot: "My po szkole musiekiśmy iść pracować w polu, nie to co wy" albo "Co masz innego do roboty poza nauką? "

@LadyGaladriel: To uderzyło za bardzo w moje serce...

@Dark_Dante: Palenie jest w pewnym sensie usprawiedliwione na zasadzie "ucz się na moich błędach", bo rodzic jest uzależniony fizycznie, potrzeba go przerasta i nie chce, by dziecko miało z tym problem. Co innego zachowania typu dostajesz opierdziel za nie wynoszenie naczyń do zlewu, co rodzic sam robi i mówi "Co wolno wojewodzie...", jest to zwyczajne niesprawiedliwe nadużycie władzy spowodowanej zależnością dziecka od rodzica, która jest nieunikniona, bo kto dzieciaka przyjmie do tyry i sprzeda mu mieszkanie? Poza tym, szacunek do rodzica co prawda się należy, ale rodzic nie ma prawa przyznawać sobie więcej praw, niz dziecku.

@DeMajkel: Owszem, to prawda. Ale co innego, gdy rodzic ci każe te naczynia odnosić do kuchni do szóstego roku życia, a co innego, gdy powie, że tak wypada. I to zakładając, że w obu przypadkach występuje zmywarka, gdzie wystarczy naczynia załadować i włączyć program, a nie samemu stać.
Bo gdy rozkaz jest wydawany nawet i do osiemnastki, ale wciąż ten obowiązek mycia wyznaczają jedynie rodzice, to nie byłbym przeciw takiemu nakazowi dopóki dziecko się nie wyprowadzi..
Można rozpatrzyć wiele przypadków. Gdy rodzina mieszka w bloku, minimum obowiązków dziecko, i to absolutne minimum, to wykoszenie śmieci do kontenera bądź altanki, gdy ma dosłownie dwie minuty więcej w drodze do szkoły.
Dobrym obowiązkiem byłby mycie naczyń minimum dwa razy w tygodniu, gdy nie ma zmywarki. Osobiście nakładanie obowiązku gotowania obiadu, nawet gdy dziecko ma siedemnaście lat i kończy dwie godziny zegarowe przed rodzicami, jest obowiązkiem zbyt dużym. Co innego, gdy dziecko pomaga, chociażby skrobiąc kartofle, ale jednocześnie patrzy, ile dane mięso spędza przy patelni/piekarniku i może drogą dedukcji ustalić prawidłowe podanie obiadu.
W większości przypadków życia codziennego dziecko należy uczyć, nie przymuszać. Ugotować obiad drugiej połówce, wypiec jej ciasto, przyjąć w doskonale wysprzątanym pokoju. Ale to dopiero życie codzienne na własnym rachunku zweryfikuje to, czego się wtedy nauczyliśmy od rodziców, a co musimy sami przyswoić. I jeśli byliśmy doprawdy odpowiedzialnymi rodzicami, to dziecko do nas zadzwoni i zapyta, jak ugotować dane danie, żeby smakowało tak, jak było podane w domu.

@Nanook: błędne koło

@Nanook: Kiedyś na praktykach mój "opiekun" cały czas to pie**olił, aż w końcu zmieniłem praktyki. Koleś je**ięty jakiś.
Daj człowieku trochę władzy, a poznasz jego drugą twarz.

@ZSRRBall: ja pracuje w ogrodzie zmywarke rozładowywuje pomoc bratu zajmowanie się kotem sprzątanie faktycznie pasożytnicze życie A i tak mnie to nie omija jak chce sobie pograć w piątek po 20

@kurczak1122: dlatego napisałem pewnie