Epicki crossover

- Jak to jest być Wiedźminem, dobrze?
- Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy dali mi zlecenie, kiedy byłem spłukany, kiedy nie miałem co jeść. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe zlecenia wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy ma sie pewne znaki, nawet pozornie bezużyteczne, bywa, że nie znajduje się uznania, ponieważ by tak rzec, magia pomaga nam w zleceniach. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to gwint, życie to wino, życie to eliksiry. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, wykonasz to zlecenie za darmo?, Dlaczego tego nie wykonasz? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie kodeksu, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład zabijam mantikory, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się partyjce gwinta i będę ot, choćby spędzał czas... znaczy... Z Yen.

A ino kto chce

Ja tam nigdy w wiedźmina nie grałem zabardzo :P mama mi nie pozwalała bo 18+ a jakoś inni moi koledzy grali w gta itp i nic im nie jest jakoś :P trochę to nie sprawiedliwe bo ona myśli ze przez gry jak się tam morduje to małe dziecko myśli ze to jest norma, i kiedy moi koledzy grali tam w sobie w Skyrima itp to mi ona ledwo pozwoliła Ultra street fighter 4 dla mnie mieć :/ a jak tylko chce z nią o tym pogadać to mówi że jej moi koledzy nie obchodzą bo ona sama wie niby co dobre

Myślałam, że został opętany przez Billa Cyferkę

Epicki crossover. Kocham crossovery. Kocham wiedźmina. Kocham crossovery z wiedzminem

Mgła gęsta jak mleko

niema to jak crossover

- Jak to jest być skrybą, dobrze?
- Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić... znaczy... marchew.