To ma sens

To powinno być w dowcipach

Wiecie, jednego nie rozumiem i już na ten temat rozmawiałem z innymi, nie doczekując się satysfakcjonującej odpowiedzi.

O co chodzi z tą niechęcią do kupna mieszkania? Kurde, trochę mało specyficzne, nawiązuję teraz przede wszystkim do tej większej grupki osób jakie pamiętam mówiące, że nie chcą kupować mieszkania, żeby w każdym momencie mogli rozwiązać umowę i wyjechać w świat. Że posiadanie mieszkania "przywiązuje ich do ziemi" czy coś, a oni chcą móc w każdej chwili zrobić co chcą.

Ja sobie zdaję sprawę, że żaden ze mnie geniusz i moje życie będzie w miarę standardowe. Dzisiaj nauka, za parę lat regularna praca, obowiązki domowe jak cotygodniowo sprzątać, co parę dni obiad większy zrobić, może jakieś specjalne wydarzenia jak nie wiem, ślub kolegi, czyjś pogrzeb, inne takie, ale poza tym spędzanie czas na moich standardowych zajęciach jak gry komputerowe albo jak będzie mnie stać, parę ciekawszych rzeczy jak w moim przypadku ASG/Paintball, który na mój budżet jest za drogim zajęciem (no i parę innych z tym problemów, ale mało to teraz istotne). Gdzie ja rzucę wszystko i wyjadę w świat? Skąd ja wezmę na to pieniądze i chęci? Nie rozumiem zwyczajnie takiego wmawiania sobie, że to standardowe życie to jakaś klatka i życie polega na czekaniu na okazję, by zaprzeczyć całej swojej ciężkiej pracy do tego momentu i logice, by mieć to poczucie wolności, porzucając dotychczasowe życie i robiąc co chcesz. A nawet chciałbym moje zarobki zainwestować, by moje dzieci miały lepszy start niż ja miałem. Dlatego pytanie, czy ja jestem jakiś nieambitny, czy wyżej wymienione osoby są lekkomyślne? Co prawda cała mój komentarz raczej stawia mnie w lepszym świetle, ale ciekaw jestem co inni myślą, może czegoś nie dostrzegam.

I tak właśnie jest, zamiast kupić mieszkanie, to ktoś inny kupuje i tylko spłaca się mu kredyt przez wynajem.