Ludzie z ADHD lubią to

@pawelek9889: Na czym ogólnie polega ADHD? Słyszałem sporo stereotypów że ludzie z tą przypadłością mają tzw: "motorek w dupie".

@mafiax2006: adhd to zaburzenie rozwojowe skutkujące tym że taka osoba doświadcza deficytów uwagi i pamięci roboczej o ile zadanie z którym się zmaga nie jest stymulujące, więc jeśli coś jest żmudne i jest poza zakresem zainteresowań, to nawet jeśli jest to coś pilnego, to taka osoba nie tyle nie będzie chciała tego, co fizycznie nie będzie w stanie tego zrobić z powodu braku odpowiednich neuroprzekaźników, do czasu gdy nie zostanie zbyt mało czasu. Basically ludzie z adhd to ludzie którzy będą odkładać 10 minutowe sprawozdanie trzy miesiące, ale bez problemu przesiedzą 12 godzin szukając ciekawostek na temat gołębi bo takiej fiksacji dostali.
I ten "motorek w dupie" to prawda chociaż nie jest to rzecz stała, bo są dni, że robi się rzecz po rzeczy i się nie może przestać, a są dni kiedy nawet się nie da zacząć, chociaż z tego zjawiska wynika jedna technika produktywności, bo można wykorzystać zadania które są łatwe do wykonania do wygenerowania dopaminy i tym samym zyskania rozpędu do zrobienia trudniejszych zadań.
Tylko to jest wierzchołek góry lodowej, bo pojawia się masa problemów na tle nerwowym, bo nieleczone adhd, co często się zdarza gdy jest się inteligentnym bo psychologowie to zlewają często w diagnozach u dzieci, może później prowadzić do wykształcenia kompleksów i chorób psychicznych, bo przez to, że twój mózg bazuje motywację do pracy na zainteresowaniach, rzadko kiedy będzie się mieć dobre wyniki w szkole (ja np. nigdy nie robiłem notatek mi prac domowych i zapominam większości przyborów i miałem dobre oceny tylko z przedmiotów które realnie mnie ekscytowały), a w relacjach z innymi ludźmi będzie widziany jako dziwny, więc to łatwo może doprowadzić do syndroma oszusta, nerwic, depresji i podobnych zaburzeń.
Więc adhd to nie tylko brak skupienia, ciągła ruchliwość, dziwna mimika i ciągła zmiana zainteresowań. To również problemy życiowe i psychiczne, więc ważne jest, żeby się zdiagnozować.
Na internecie dostępny jest za darmo formularz DIVA 2.0 (nowsze edycję są niestety płatne z tego co widziałem) więc jeśli ktoś ma podejrzenie, że może mu to dolegać to polecam wypełnienie tego, najlepiej z pomocą kogoś zaufanego, a potem udanie się do psychiatry który tym schorzeniem się zajmuje, bo jeśli faktycznie to jest to, wtedy można dostać leki i skierowanie na dalszą terapię (głównie w nurcie behawioralno poznawczym) co może naprawdę pomóc w ogarnięciu swojego życia.
Idk co mógłbym opowiedzieć Jeszcze, ale mam nadzieję, że chociaż trochę rozjaśniłem o co w tym biega.

@pawelek9889: Dzięki za wyjaśnienie