Ona... ocaliła nas...

i to jest właśnie największe kłamstwo "nie musisz się zmieniać, bądź sobą", ale czy ktoś się kiedyś zastanowił czy warto być sobą? Czy warto akceptować wszystkie swoje wady i usprawiedliwiać je "byciem sobą"? Nie chodzi mi o to, żeby dążyć do perfekcji, bo to kolejna skrajność, ale walczenie ze swoimi wadami i podejmowanie prób polepszenia swojej osobowości wydaje się zanikać przez trend "bycia sobą", najgorsze jest to że zazwyczaj młodzi ludzie decydują się na "bycie sobą" bez świadomości konsekwencji, weźmy na przykład chociażby osoby w okresie koniec podstawówki/początek szkoły średniej, którzy już w tak młodym wieku mają chłopaków i dziewczyny nie zważając na to, że nie wiedzą czym tak naprawdę jest związek miłosny dwóch osób, zazwyczaj takie osoby nie wyrobiły jeszcze zdrowych poglądów na aspekty związku takich jak seks czy lojalność, ale brną w te swoje "bliskie relacje" które poważnie traktuje zazwyczaj jedna strona, co prowadzi do bólu, zaniżenia poczucia własnej wartości i nieraz niechcianej ciąży. Prawda jest taka, że w świecie, w którym żyjemy nie wystarczy, że "po prostu kogoś kochasz", niemalże wszystko co nas otacza jest zepsute i promuje niezdrowe poglądy na związki właśnie, podburza hierarchię w rodzinie (chociażby rodzinka pl czy inne seriale, w których to dzieci mają w 80% przypadków rację, a rodzice to zacofane sieroty, chociaż tak dobrze mogłem tego nie opisać bo nie oglądam tego zbytnio, ale nawet w kreskówkach taki motyw często się pojawia) i sama "miłość" do kogoś zgnije od bodźców zewnętrznych jeśli nie będzie odpowiednio pielęgnowana, a do tego potrzeba m. in. takich cech jak lojalność, samodyscyplina, pracowitość, szczerość, takt, ale młodzi nie widzą potrzeby rozwijania tych cech, bo przecież mogą "być sobą" i w tym jest właśnie problem, bo jest fizycznie możliwe abyś "był sobą", ale czy twoje obecne "ja" jest wartościowe? Czy kiedy patrzysz na dawnego siebie to nie odczuwasz ulgi z powodu tego, że pewnych dziecięcych, żałosnych i często szkodliwych zachowań już się pozbyłeś? czy więc zaprzestanie zmieniania swojej osobowości na lepszą nie jest dobrym wyborem? Nigdy nie osiągniesz perfekcji, ale jeżeli postanowisz "być sobą" i pogłębiać swoje słabości, przeistaczając je w swoje cechy, to z każdą chwilą twoje "ja" będzie coraz mniej warte. Nie mów "taki już jestem", pracuj nad sobą, ciągnij swoje wady jak niewolników, nie pozwól im przejąć nad sobą kontroli

U mnie w końcu spadł śnieg.
Już dostałem śnieżką w ryj...

Nie wiem czemu ale memy takie jak te śmieszą mnie coraz mniej. Chyba dorastam :(

Mądre