Rel

@TrueStoryGuy: to chyba to samo

@pawelec323232e2: Trochę, ale różni się efektem, coś co zapamiętałeś kiedyś sobie przypomnisz.

@TrueStoryGuy: Chyba że nie dozyłeś przypomnienia

@pawelec323232e2: Krótkie życie, krótka pamięć.

@TrueStoryGuy: ej, mam plan. Stwórzmy legendarną sekcje komentarzy.

@pawelec323232e2: Raczej nie zadziała, admin lubi się wtrącać, w zabawę użytkowników. Był np. mem z 10 tyś komentarzy i admin usunął po osiągnięciu celu.

@TrueStoryGuy: jaki

@pawelec323232e2: Nie wiem gdzie on jest teraz, nie mam linka, ale był kiedyś w popularnych, sam nawet parę komentarzy tam napisałem, cała strona aż lagowała od ilości komentarzy zawartych pod memem, teraz jest tam zaledwie 40 komentarzy, a w popularnych nie znalazłem nawet legendarnego mema tutaj psa w podróży.

@TrueStoryGuy: Karabin maszynowy PK/PKM
radziecki uniwersalny karabin maszynowy

7,62 mm km PK/PKM (ros. пулемёт Калашникова, pulemiot Kałasznikowa) – radziecki uniwersalny karabin maszynowy kalibru 7,62 x 54 mm R, produkowany w dwóch generacjach: podstawowej PK i zmodernizowanej PKM. W wersjach na podstawie trójnożnej nosi dodatkowe oznaczenie literą S.

Szybkie fakty Państwo, Projektant ...

Żołnierz Wojska Polskiego uzbrojony w karabin maszynowy PKM podczas patrolu w Iraku

Czołgowy karabin maszynowy PKT

Karabin maszynowy PKMSN
Historia konstrukcji
Karabin maszynowy PK powstał w biurze konstrukcyjnym Michaiła T. Kałasznikowa. Nowy karabin miał zastąpić wszystkie znajdujące się na uzbrojeniu Armii Radzieckiej ciężkie i ręczne karabiny maszynowe. Karabin został przyjęty do uzbrojenia w roku 1961. Jednocześnie z karabinem przyjęto do uzbrojenia trójnożną podstawę 6T2 konstrukcji Samożenkowa. W wersji na podstawie trójnożnej broń otrzymała oznaczenie PKS (пулемёт Калашникова станковый, pulemiot Kałasznikowa stankowyj). W następnych latach nowy karabin stał się podstawowym karabinem maszynowym armii państw Układu Warszawskiego (w Polsce PK/PKS został przyjęty na uzbrojenie w połowie lat sześćdziesiątych, od 1968 roku był produkowany przez Zakłady Przemysłu Metalowego "H. Cegielski"). W 1969 roku broń została zmodernizowana - model PKM. Zmiany konstrukcyjne miały na celu zmniejszenie masy. Osiągnięto to poprzez szerokie zastosowanie przy produkcji technologii tłoczenia. Karabin PKM/PKMS ('Pulemiot Kałasznikowa Modernizirowannyj/Pulemiot Kalasznikowa Modernizirowannyj Stankowyj) różni się od PK/PKS budową niektórych zespołów, przy czym automatyka broni działa na niezmienionej zasadzie. Zastosowano lżejszą lufę (bez żeber) i nowy tłumik płomieni. Pokrywę komory zamkowej i osłonę donośnika zaczęto tłoczyć z cieńszej blachy. Aby zachować sztywność pojawiły się na nich charakterystyczne przetłoczenia. Kolbę wyposażono w oporę naramienną ułatwiającą strzelanie z dwójnogu. W następnych latach pojawiła się wersja PKMN/PKMSN, wyposażona w podstawę do mocowania celownika nocnego PPN-3. Wprowadzono także nową podstawę trójnożną 6T5 skonstruowaną przez Stiepanowa. Polską wersją rozwojową PKM stał się UKM-2000 na naboje standardu NATO.

Pochodne PK/PKS
PKT – w roku 1962 do uzbrojenia przyjęto pochodną PK, czołgowy karabin maszynowy PKT (пулемёт Калашникова танковый, pulemiot Kalasznikowa tankowyj). PKT posiada dłuższą lufę o grubszych ściankach oraz zamknięty regulator gazowy. Karabin wyposażono w elektrospust. Zasilanie zapewnia taśma o pojemności 250 naboi. Donośność maksymalna PKT wynosi ok. 3800 m, a skuteczna ok. 1000 m.
PKM-NATO – na początku lat 90. w Zakładach Cegielskiego w Poznaniu prowadzono prace nad przystosowaniem ukmu PK/PKS do zasilania natowską amunicją 7,62 x 51 mm. Rezultatem prac był prototyp oznaczony PKM-NATO. Przekonstruowano lufę (odmienne wymiary komory nabojowej), suwadło, podstawę donośnika, zamek i wyrzutnik. Przekonstruowano także t