A może by tak rzucić to wszystko...

Ja: o, fajny filmik instruktażowy
Też ja, widząc jak gość nakłada na siebie płaty kory tak, że nie tworzą jednego ciągu do spuszczania wody: JPRDL, chłopie, jak ten dach kładziesz >.<

Niestety to niemożliwe, bo jesteśmy opresjonowani przez mafię państwową. Kiedyś rzeczywiście, mogłeś wyruszyć w świat, eksplorować góry, lasy, pola, doły, znaleźć sobie fajne miejsce na odludziu, zbudować tam dom i żyć w spokoju. Dzisiaj musisz być częścią społeczeństwa i nie masz wyboru. Nie możesz tak zrobić, bo mafia państwowa, lub burżuje i zbrodnicze korporacje roszczą sobie prawa do każdego skrawka ziemi, który jest zdatny do życia. Nawet jeśli zdobędziesz pieniądze, kupisz ziemię i chcesz w końcu se zbudować dom i mieć spokój, to ...j ci w dupę, bo masz płacić podatki.

A więc tak wygląda polska wersja bydowanai domków z błota przez hindusów

Hindus takie patykiem stawia

Bardzo fajne, na pewno wytrzymałe schronienie. Widzę tylko trzy wady:

- potrzeba bardzo dużo czasu na postawienie czegoś takiego - opłaca się to tylko, gdy zamierzamy spędzić w konkretnym miejscu naprawdę długo;

- dobór materiałów. Takie ładne i zdrowe żerdki, które się od razu nie rozpadną... no, nie leżą na ziemi. Trzeba by było albo ściąć parę drzew (Co też nie jest takie proste i zajmuje dodatkowy czas), albo znaleźć stosy z już gotowymi żerdkami w lesie (czasami można spotkać takie przy szlakach)
Minus tego drugiego rozwiązania jest taki,
że owe stosy żerdek są czyjąś własnością (z reguły Lasów Państwowych), więc wzięcie ich to tak naprawdę kradzież

- trzeba polegać na fortunnym ustawieniu drzew (Ale to chyba najmniejszy problem)

Podsumowując, to nie jest łatwe zadanie. Ale jak ktoś się serio uprze, to w zamian dostanie chad chatkę

Kiedy byłem mały nie lubiłem pracy fizycznej na dworze. Teraz bardzo ją cenię. Dlaczego? Bo ostatnio mam praktycznie same popołudbiówki, wracam o północy do domu, zanim najem się i zjem jest po pierwszej. Potem mam problemy z zaśnięciem. Wstaję koło jedenastej/dwunastej. Zjem, chwilę coś porobię w domu i myk, czternasta, trzeba iść do pracy. Czuję, że praca zarobkowa, jak i korporacje odbierają nam część człowieczeństwa. Teraz nie liczy się zdrowie, szczęście drugiego człowieka czy jego czas. Liczy się zysk, jakieś z dupy wzięte normy, które są ważniejsze niż Biblia, i ludzkie podejście do konsumenta. Tabelki na koniec kwartału muszą się zgadzać, aby bogaci się bogacili, biedni biednieli, a klasa średnia wegetowała. A w chwilach takich jak wożenie drewna, kopanie ziemi na ogrodzie, czy cokolwiek innego... Czuję, że żyję. Nie egzystuję, pracuję, jestem trybikiem w korporacji, która dała mi pracę, mrówką w społeczeństwie. Tylko żyję i robię podstawowe, pierwotne, naprawdę potrzebne rzeczy. Bardzo się przy takich czynnościach relaksuję i zapominam, że jestem przebodźcowany współczesnym światem, gdzie musisz być na bieżąco z pierdyliardem rzeczy, newsów i chłonąć na bieżąco dziesięć seriali, bo są akurat modne, a za pół roku nikt nie będzie o nich pamiętał. Jak macie drewno do porąbania dajcie mi tylko ciepłą zupkę, a jak będzie cieplej to dwa piwa, i zupełnie jak u kumpla zrobię to z przyjemnością.

Kelvin ewoluował.

I przyjdzie Kelvin i wszystko rozwali

Nie dość, że poradnik, to jeszcze ASMR

Sons od the forest być jak:

aha

To tyle?
To był cały żart?
To chłop budujący chatkę przez cztery minuty