Opowieść mojego przyjaciela potwierdzana potem przez różne osoby.
Gdy był w 1 gim założone zostało kółko rpg gdzie po lekcjach grali i gadali i fantasy. Wpadli n pomysł by zaprosić Sapkowskiego (to były czasy komiksów wiedźmina), jaki był ich szok gdy się zgodził. Przygotowali pytania i czekali z niecierpliwością, Sapkowski przyszedł spóźniony i pijany. Szybko zasnął i wyszedł.
@Chrzaszcz_Trzcinowy: "Zaczęły się szerzyć (plotki -dop.), nie wiem, kto je szerzył, pewnie sam CD Projekt, że gdyby nie gra, to ja bym nie zobaczył przekładu w zachodniej Europie. G**** prawda. (...) To gra wykorzystała moją popularność, a nie ja wykorzystałem popularność gry. Druga sprawa - gra narobiła mnóstwo smrodu i g****a. Przez to, że zaczęli mi zagraniczni wydawcy używać grafiki z gry na okładkach. Ludzie odrzucali książkę, mówiąc, że to nie jest nowe, że jest game-related. Typu: książka napisana do gry, czego, w fantasy zwłaszcza, mamy mnóstwo (...) fani w Europie zaczęli mi książkę odrzucać. Musiałem toczyć tęgą wojnę, żeby udowadniać, kto był pierwszy. Gra mnóstwo napsuła koniunktury, mnóstwo."
na stronie cd action jest to dokładniej opisane, polecam przeczytać
@coloman: 1. Jak się pan Andrzej przejmuje Debilami to jego sprawa.
2. Co jest złego w grafikach z gry?
3. Książka promowała grę? W DZISIEJSZYCH CZASACH?! Rozgłos na temat W3 zrobił najlepszą reklamę.
@Chrzaszcz_Trzcinowy: Chodzi o to, że właśnie zamiast reklamy ma ten hejt o którym pisze coloman i zamiast zareklamować jego książkę, sprawia że dla kogoś staje się ona książką na podstawie gry - teraz rozumiesz? To nie kura dająca złote jaja lecz nieporozumienie.
Bardzo lubię całą sagę i gry, szanuje też pana Sapkowskiego ale jego wypowiedź była naprawdę głupia. Ludzie którzy uznali że nie muszą czytać książki tylko zagrają sobie w grę nie kupili by książek, nawet gdyby gier nie było. Ci którzy uważają że książki powstały później, cóż nie każdy musi mieć wiedzę o serii książek która powstała w zupełnie innym kraju.
Opowiadanie, które ukazało się w 1988 roku na łamach miesięcznika „Fantastyka”. To na jego podstawie powstał komiks Bogusława Polcha „Droga bez powrotu”. Jest to opowiadanie istotne głównie z tego powodu, że w późniejszych utworach Sapkowski wraca do niego i do wydarzeń tu opisanych. To właśnie tu dowiecie się, kto prawdopodobnie jest ojcem Geralta.
2. „Ziarno prawdy” (Opowiadania)
Oryginalnie ukazało się w 1989 roku. Tu Geralt już się pojawia i teoretycznie jest to jego najwcześniejsza przygoda przyjmując za punkt orientacyjny lata w jakich rozgrywają się pozostałe historie. Oprócz Geralta poznajemy tu też Nivellena.
Stwór był człekokształtny, ubrany w podniszczone, ale dobrego gatunku odzienie, nie pozbawione gustownych, choć całkowicie niefunkcjonalnych ozdób. Człekokształtność sięgała jednak nie wyżej niż przybrudzona kryza kaftana – nad nią wznosił się bowiem olbrzymi, kosmaty jak u niedźwiedzia łeb z ogromnymi uszami, parą dzikich ślepi i przerażającą paszczą pełną krzywych kłów, w której, niby płomień, migotał czerwony ozór. – Andrzej Sapkowski, „Ostatnie życzenie”, s. 48
3. „Mniejsze zło” (Opowiadania)
Akcja rozgrywa się w roku 1231. Geralt zawitał w nim do Blaviken, gdzie zaproponowano mu zlecenie. Nie będę opisywać całej fabuły, bo to można sobie sprawdzić bez problemu w innych miejscach, ale jako ciekawostkę napiszę, że to opowiadanie posłużyło za podstawę scenariusza niesławnej ekranizacji przygód Geralta. Boli mnie to do teraz.
4. „Kraniec świata” (Opowiadania)
Tutaj poznacie Jaskra, który podróżuje razem z Geraltem. Akcja rozgrywa się w 1244 roku. Będą też elfy, bo porządne fantasy nie może obyć się bez tych długouchych lalusiów.
5. „Ostatnie życzenie” (Opowiadania)
Podobnie jak „Kraniec Świata” akcja rozgrywa się w 1244 roku. Tak jak tam poznaliśmy Jaskra, tak tu poznacie Yennefer, czyli taką Evę Green dla Geralta. Wielka miłość na wieki wieków, ale bez amen.
No, i teraz przechodzimy do pierwszego konkretu. Wydana w 2013 roku książka chronologicznie znajduje się mniej więcej gdzieś w okolicach poprzedniego opowiadania. Dlaczego? Opcje są tak jak wspomniałem na wstępie dwie:
Akcja rozgrywa się w 1245 roku – tak jak twierdzi Sapkowski.
Akcja rozgrywa się w 1251 roku – tak jak twierdzą dociekliwi fani, którzy rozwalili całą chronologię i tym samym dali mi sporo do myślenia.
Ja stawiam na fanów, bo dzięki ich dociekliwości kolejne wydarzenia mają większy sens. Bez względu jednak na to i tak akcja powieści rozgrywa się po „Ostatnim życzeniu”, więc książka powinna być kolejnym etapem Waszej przygody z Wiedźminem.
7. „Kwestia ceny” (Opowiadania)
Oficjalnie wydarzenia opisane w tym opowiadaniu rozgrywają się w roku 1250. Nieoficjalnie, składając do kupy kolejne fakty, dwa lata później. Tak czy inaczej w obu wypadkach mamy do czynienia z wydarzeniami po „Sezonie burz”.
Pierwsze opowiadanie w ogóle, które pojawiło się w 1986 roku. Wprowadza na scenę choćby Króla Foltesta. Choć wszyscy wiemy, że to tu najważniejszy jest Biały Wilk.
– Znak wiedźminski masz?
Nieznajomy znów sięgnął w rozcięcie kaftana, wygrzebał okrągły medalion na srebrnym łańcuszku. Na medalionie wyobrażony był łeb wilka z wyszczerzonymi kłami.
– Imię jakieś masz? Może być byle jakie, nie pytam z ciekawości, tylko dla ułatwienia rozmowy.
– Nazywam się Geralt.
– Może być i Geralt. Z Rivii, jak wnoszę z wymowy?
– Z Rivii.
Andrzej Sapkowski, „Wiedźmin” ze zbioru „Ostatnie życzenie”, s. 10
9. „Głos rozsądku” (Opowiadania)
W „Wiedźminie” kluczowe jest starcie Geralta ze Strzygą. To samo, które później mogliśmy oglądać w intrze do pierwszej gry z naszym protagonistą. O tym intrze:
Wydarzenia po walce z tą maszkarą zostały opisane w „Głosie rozsądku”.
10. „Granica możliwości” (Opowiadania)
Tu Wiedźmin poluje na smoka. Konkretnie złotego smoka imieniem Villentretenmerth. W opowiadaniu znany jest też pod imieniem Borch. Co potrafi ów smok? Jego główną „sztuczką” jest umiejętność przemiany w dowolną istotę.
11. „Okruch lodu” (Opowiadania)
Znowu pojawia się Yennefer, więc wiecie, że będzie ciekawie.
Mnóstwo czarnych loków, blada trójkątna twarz, fiołkowe oczy, lekko skrzywione wargi, ładne ramiona, – zgrabna szyja, na szyi czarna aksamitka z gwiaździstym, skrzącym się od brylantów klejnotem. – Andrzej Sapkowski „Ostatnie życzenie”, s. 232
12. „Wieczny ogień” (Opowiadania)
Miecz Przeznaczenia
Okładka „Miecza przeznaczania”/Wyd. SuperNowa
Tu z kolei główne skrzypce gra Jaskier, który opowie Wam historię o tym, jak powstała jedna z jego najpiękniejszych ballad.
13. „Trochę poświęcenia” (Opowiadania)
Kolejne opowiadanie i znowu o miłości, czyli sile napędowej wszystkich problemów tego świata.
14. „Miecz przeznaczenia” (Opowiadania)
Akcja rozgrywa się w 1262 roku. Geralt poznaje Ciri i my też ją poznajemy. Jest to postać istotna, ale dlaczego tak jest wyjaśniać nie będę. Po prostu przeczytajcie.
Geralt spostrzegł, że niedaleko od czoła rozmigotanego stadka pędzi dziewczynka, równie chuda i rozwrzeszczana jak chłopcy, tyle że powiewająca jasnym warkoczem. — Andrzej Sapkowski „Miecz przeznaczenia”, str. 263
15. „Coś więcej” (Opowiadania)
Przeskakujemy o dwa lata. Jest rok 1264. Geralt znowu spotyka Ciri. W tym samym roku Ciri przybywa do Kaer Morhen. Jest to ostatnie opowiadanie przed kolejnymi częściami sagi.
16. Wszystkie części sagi w kolejności podanej poniżej
Tu sprawa jest prosta, bo kolejne książki opowiadają następujące po sobie wydarzenia, więc nie ma się nad czym zastanawiać i tym samym czytamy:
Krew elfów,
Czas pogardy,
Chrzest ognia,
Wieża jaskółki,
Pani jeziora.
Tu gdzieś powinna też pojawić się gra. Konkretniej pierwsza część „Wiedźmina”, która rozgrywa się po wydarzeniach opisanych w wyżej wymienionych książkach.
Komentarze
Odśwież31 sierpnia 2016, 00:00
Opowieść mojego przyjaciela potwierdzana potem przez różne osoby.
Gdy był w 1 gim założone zostało kółko rpg gdzie po lekcjach grali i gadali i fantasy. Wpadli n pomysł by zaprosić Sapkowskiego (to były czasy komiksów wiedźmina), jaki był ich szok gdy się zgodził. Przygotowali pytania i czekali z niecierpliwością, Sapkowski przyszedł spóźniony i pijany. Szybko zasnął i wyszedł.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 01:29
@larens: "zasnął i wyszedł" no ostro naje**ny rzeczywiście musiał być, jak przez sen chodził
Odpisz
31 sierpnia 2016, 10:47
@baarts: XDDDDD JEBLEM
Odpisz
31 sierpnia 2016, 17:21
@larens: On hajsu się w dupie i we łbie przewraca.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 21:57
@Chrzaszcz_Trzcinowy: no ostro nigdy nie zasnąłem i wyszedłem jednoczesnie
Odpisz
1 maja 2018, 00:05
@larens: serio ? jak tak to propsuje za kółko i za akcję xD
Odpisz
31 sierpnia 2016, 12:33
Może kłótnia z CDprojekt?
Odpisz
30 sierpnia 2016, 21:07
Jak się zadaje z emerytami to wątpię żeby ktoś z jego znajomych grał w gry...
Ciekawe czy ma świadomość że to GRA robi mu reklamę książek..
Odpisz
Edytowano - 30 sierpnia 2016, 21:44
@Chrzaszcz_Trzcinowy: "Zaczęły się szerzyć (plotki -dop.), nie wiem, kto je szerzył, pewnie sam CD Projekt, że gdyby nie gra, to ja bym nie zobaczył przekładu w zachodniej Europie. G**** prawda. (...) To gra wykorzystała moją popularność, a nie ja wykorzystałem popularność gry. Druga sprawa - gra narobiła mnóstwo smrodu i g****a. Przez to, że zaczęli mi zagraniczni wydawcy używać grafiki z gry na okładkach. Ludzie odrzucali książkę, mówiąc, że to nie jest nowe, że jest game-related. Typu: książka napisana do gry, czego, w fantasy zwłaszcza, mamy mnóstwo (...) fani w Europie zaczęli mi książkę odrzucać. Musiałem toczyć tęgą wojnę, żeby udowadniać, kto był pierwszy. Gra mnóstwo napsuła koniunktury, mnóstwo."
na stronie cd action jest to dokładniej opisane, polecam przeczytać
Odpisz
30 sierpnia 2016, 22:18
@coloman: 1. Jak się pan Andrzej przejmuje Debilami to jego sprawa.
2. Co jest złego w grafikach z gry?
3. Książka promowała grę? W DZISIEJSZYCH CZASACH?! Rozgłos na temat W3 zrobił najlepszą reklamę.
Ale tak to bywa ze starzy ludzie wiedza lepiej.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:14
@coloman: Jeśli ktoś jest tak głupi, że traktuje książkę jako wydarzenia z gry bez przeczytania jej to na pewno nie zasługuje aby ją przeczytać.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:38
@Chrzaszcz_Trzcinowy: Chodzi o to, że właśnie zamiast reklamy ma ten hejt o którym pisze coloman i zamiast zareklamować jego książkę, sprawia że dla kogoś staje się ona książką na podstawie gry - teraz rozumiesz? To nie kura dająca złote jaja lecz nieporozumienie.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 00:07
@Chrzaszcz_Trzcinowy: ja na przykład przeczytałem książki dzięki grze...
Odpisz
31 sierpnia 2016, 02:14
@xXkuba22Xx: Ja też.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 12:19
@Chrzaszcz_Trzcinowy: Co do drugiego punktu: złe jest to, że użyli grafik z Wiedźmina 2, które do najpiękniejszych nie należały (modele postaci).
Odpisz
31 sierpnia 2016, 10:41
Jeśli ktoś kojarzy Narrenturm- przeganianie szatana ;-;
Odpisz
31 sierpnia 2016, 03:33
Well, fuck logic
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:07
serio tak powiedział? ;-; xd
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:13
Coś bardzo podobnego
Odpisz
30 sierpnia 2016, 20:24
Tak, to zacytowane. Andrzej się robi dupkiem na starość (heh, jak spora część ludzkosci) :v
Odpisz
30 sierpnia 2016, 20:25
To tak jak Cejrowski
Odpisz
31 sierpnia 2016, 00:28
Cejerowki, nie dość, że chamski, to jeszcze kradnie buty.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 00:07
To nie znasz Fran Bow
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:24
Mam nadzieję że to tylko jego lekkie zachwianie się przy kryzysie wieku podeszłego. Strasznie go lubię ale to aż dziwne z jego ust.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 22:16
Pierwsze widzę tego Janusza i cieszę się że go nie znam
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:21
@ptasznik5: To jest Andrzej Sapkwoski. Twórca takich dzieł jak Wiedźmin i trylogia husycka. Przy nim jesteś nic nie znaczącym gównem.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 00:19
@ptasznik5:
Odpisz
30 sierpnia 2016, 22:07
Bardzo lubię całą sagę i gry, szanuje też pana Sapkowskiego ale jego wypowiedź była naprawdę głupia. Ludzie którzy uznali że nie muszą czytać książki tylko zagrają sobie w grę nie kupili by książek, nawet gdyby gier nie było. Ci którzy uważają że książki powstały później, cóż nie każdy musi mieć wiedzę o serii książek która powstała w zupełnie innym kraju.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:02
Od jakiej książki zacząć czytać Wiedźmina?
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:06
@wojtekrozrabiaka: pierwszej
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:06
@wojtekrozrabiaka: Od Zabójców Królów. Ciekawie animowane.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:07
@wojtekrozrabiaka: Ostatnie Życzenie
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:13
@Polska_z4smazka: Nie na takiego tytułu ;_;
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:14
@wojtekrozrabiaka: Zacznij od powieści, jeśli się spodoba, przeczytaj sagę
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:37
@wojtekrozrabiaka: "ostatnie życzenie">"miecz przeznaczenia">"krew elfów">"czas pogardy">"chrzest ognia">"wieża jaskółki">"pani jeziora", możesz jeszcze gdzieś przeczytać "Sezon burz", i "coś się kończy coś zaczyna"
Odpisz
30 sierpnia 2016, 17:44
Chodziło mi o gre. Tzw. żart.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 21:15
@Marcin14: Jest jeszcze jedno opowiadanie o spotkaniu rodziców Geralta.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 22:03
@Axl_MMX: Dawaj tytuł.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:25
@Polska_z4smazka:
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:36
@wojtekrozrabiaka:
1. „Droga, z której się nie wraca” (Opowiadania)
Opowiadanie, które ukazało się w 1988 roku na łamach miesięcznika „Fantastyka”. To na jego podstawie powstał komiks Bogusława Polcha „Droga bez powrotu”. Jest to opowiadanie istotne głównie z tego powodu, że w późniejszych utworach Sapkowski wraca do niego i do wydarzeń tu opisanych. To właśnie tu dowiecie się, kto prawdopodobnie jest ojcem Geralta.
2. „Ziarno prawdy” (Opowiadania)
Oryginalnie ukazało się w 1989 roku. Tu Geralt już się pojawia i teoretycznie jest to jego najwcześniejsza przygoda przyjmując za punkt orientacyjny lata w jakich rozgrywają się pozostałe historie. Oprócz Geralta poznajemy tu też Nivellena.
Stwór był człekokształtny, ubrany w podniszczone, ale dobrego gatunku odzienie, nie pozbawione gustownych, choć całkowicie niefunkcjonalnych ozdób. Człekokształtność sięgała jednak nie wyżej niż przybrudzona kryza kaftana – nad nią wznosił się bowiem olbrzymi, kosmaty jak u niedźwiedzia łeb z ogromnymi uszami, parą dzikich ślepi i przerażającą paszczą pełną krzywych kłów, w której, niby płomień, migotał czerwony ozór. – Andrzej Sapkowski, „Ostatnie życzenie”, s. 48
3. „Mniejsze zło” (Opowiadania)
Akcja rozgrywa się w roku 1231. Geralt zawitał w nim do Blaviken, gdzie zaproponowano mu zlecenie. Nie będę opisywać całej fabuły, bo to można sobie sprawdzić bez problemu w innych miejscach, ale jako ciekawostkę napiszę, że to opowiadanie posłużyło za podstawę scenariusza niesławnej ekranizacji przygód Geralta. Boli mnie to do teraz.
4. „Kraniec świata” (Opowiadania)
Tutaj poznacie Jaskra, który podróżuje razem z Geraltem. Akcja rozgrywa się w 1244 roku. Będą też elfy, bo porządne fantasy nie może obyć się bez tych długouchych lalusiów.
5. „Ostatnie życzenie” (Opowiadania)
Podobnie jak „Kraniec Świata” akcja rozgrywa się w 1244 roku. Tak jak tam poznaliśmy Jaskra, tak tu poznacie Yennefer, czyli taką Evę Green dla Geralta. Wielka miłość na wieki wieków, ale bez amen.
Yennefer
Yennefer/Alphacoders.com
6. „Sezon burz” (Powieści)
No, i teraz przechodzimy do pierwszego konkretu. Wydana w 2013 roku książka chronologicznie znajduje się mniej więcej gdzieś w okolicach poprzedniego opowiadania. Dlaczego? Opcje są tak jak wspomniałem na wstępie dwie:
Akcja rozgrywa się w 1245 roku – tak jak twierdzi Sapkowski.
Akcja rozgrywa się w 1251 roku – tak jak twierdzą dociekliwi fani, którzy rozwalili całą chronologię i tym samym dali mi sporo do myślenia.
Ja stawiam na fanów, bo dzięki ich dociekliwości kolejne wydarzenia mają większy sens. Bez względu jednak na to i tak akcja powieści rozgrywa się po „Ostatnim życzeniu”, więc książka powinna być kolejnym etapem Waszej przygody z Wiedźminem.
7. „Kwestia ceny” (Opowiadania)
Oficjalnie wydarzenia opisane w tym opowiadaniu rozgrywają się w roku 1250. Nieoficjalnie, składając do kupy kolejne fakty, dwa lata później. Tak czy inaczej w obu wypadkach mamy do czynienia z wydarzeniami po „Sezonie burz”.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 23:44
@ninja618: 'Droga, z której się nie wraca' Służę pomocą :D
Odpisz
31 sierpnia 2016, 07:36
@vox_populi: Dzięki Ci.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 09:48
@wojtekrozrabiaka: ja zacząłem od miecza przeznaczenia, btw nie wiem czemu dostałeś minusy za konkretne pytanie.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 10:48
.... Czytałem to opowiadanie w te wakacje, a teraz mnie uświadomiłeś że Korin i Vissena to jego rodzice.
Odpisz
31 sierpnia 2016, 15:36
8. „Wiedźmin” (Opowiadania)
Pierwsze opowiadanie w ogóle, które pojawiło się w 1986 roku. Wprowadza na scenę choćby Króla Foltesta. Choć wszyscy wiemy, że to tu najważniejszy jest Biały Wilk.
– Znak wiedźminski masz?
Nieznajomy znów sięgnął w rozcięcie kaftana, wygrzebał okrągły medalion na srebrnym łańcuszku. Na medalionie wyobrażony był łeb wilka z wyszczerzonymi kłami.
– Imię jakieś masz? Może być byle jakie, nie pytam z ciekawości, tylko dla ułatwienia rozmowy.
– Nazywam się Geralt.
– Może być i Geralt. Z Rivii, jak wnoszę z wymowy?
– Z Rivii.
Andrzej Sapkowski, „Wiedźmin” ze zbioru „Ostatnie życzenie”, s. 10
9. „Głos rozsądku” (Opowiadania)
W „Wiedźminie” kluczowe jest starcie Geralta ze Strzygą. To samo, które później mogliśmy oglądać w intrze do pierwszej gry z naszym protagonistą. O tym intrze:
Wydarzenia po walce z tą maszkarą zostały opisane w „Głosie rozsądku”.
10. „Granica możliwości” (Opowiadania)
Tu Wiedźmin poluje na smoka. Konkretnie złotego smoka imieniem Villentretenmerth. W opowiadaniu znany jest też pod imieniem Borch. Co potrafi ów smok? Jego główną „sztuczką” jest umiejętność przemiany w dowolną istotę.
11. „Okruch lodu” (Opowiadania)
Znowu pojawia się Yennefer, więc wiecie, że będzie ciekawie.
Mnóstwo czarnych loków, blada trójkątna twarz, fiołkowe oczy, lekko skrzywione wargi, ładne ramiona, – zgrabna szyja, na szyi czarna aksamitka z gwiaździstym, skrzącym się od brylantów klejnotem. – Andrzej Sapkowski „Ostatnie życzenie”, s. 232
12. „Wieczny ogień” (Opowiadania)
Miecz Przeznaczenia
Okładka „Miecza przeznaczania”/Wyd. SuperNowa
Tu z kolei główne skrzypce gra Jaskier, który opowie Wam historię o tym, jak powstała jedna z jego najpiękniejszych ballad.
13. „Trochę poświęcenia” (Opowiadania)
Kolejne opowiadanie i znowu o miłości, czyli sile napędowej wszystkich problemów tego świata.
14. „Miecz przeznaczenia” (Opowiadania)
Akcja rozgrywa się w 1262 roku. Geralt poznaje Ciri i my też ją poznajemy. Jest to postać istotna, ale dlaczego tak jest wyjaśniać nie będę. Po prostu przeczytajcie.
Geralt spostrzegł, że niedaleko od czoła rozmigotanego stadka pędzi dziewczynka, równie chuda i rozwrzeszczana jak chłopcy, tyle że powiewająca jasnym warkoczem. — Andrzej Sapkowski „Miecz przeznaczenia”, str. 263
15. „Coś więcej” (Opowiadania)
Przeskakujemy o dwa lata. Jest rok 1264. Geralt znowu spotyka Ciri. W tym samym roku Ciri przybywa do Kaer Morhen. Jest to ostatnie opowiadanie przed kolejnymi częściami sagi.
16. Wszystkie części sagi w kolejności podanej poniżej
Tu sprawa jest prosta, bo kolejne książki opowiadają następujące po sobie wydarzenia, więc nie ma się nad czym zastanawiać i tym samym czytamy:
Krew elfów,
Czas pogardy,
Chrzest ognia,
Wieża jaskółki,
Pani jeziora.
Tu gdzieś powinna też pojawić się gra. Konkretniej pierwsza część „Wiedźmina”, która rozgrywa się po wydarzeniach opisanych w wyżej wymienionych książkach.
Odpisz
Edytowano - 30 sierpnia 2016, 19:12
Tak, bo przecież serial lepszy...
Odpisz
30 sierpnia 2016, 17:01
Ktos da link do tej wypowiedzi?
Odpisz
30 sierpnia 2016, 18:22
wpisz na yt "dlaczego Andrzej sapkowski nienawidzi gier z wiedźminem"
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:27
Ktoś wyjaśni
Odpisz
30 sierpnia 2016, 16:40
@Boberek00: na ostatnim wywiadzie sapkowski skrytykował grę.
Odpisz
30 sierpnia 2016, 17:16
@pan_hejter: Wieśka 3 ?
Odpisz
30 sierpnia 2016, 18:15
@Boberek00: ogólnie serie gier o Wieśku
Odpisz
30 sierpnia 2016, 17:08
"POCAŁUJ MNIE W D**Ę" - A. Sapkowski
Odpisz