Dorosłość to ciężki kawałek chleba

@Cotosiestanelo: Zasługujesz na szacunek i bezwarunkową miłość. Wiem jak to być w butach tej co dokuczają (zamiast dziewczyn, był jeden osiłek) i bać się iść do szkoły, a ludzie tacy jak ty są aniołami.

@Skleroza: Aż mi sie ciepło na serduszku zrobiło. Jeśli chodzi o osiłka, zawsze jest szansa że spotkasz go kiedyś jeszcze raz, miejmy nadzieje że sie zmienił i przeprosi. Wiadomo, w różnym wieku różne robi sie rzeczy, nie zawsze miłe dla innych ani będące powodem do dumy. Może teraz dojrzał i jest mu z tego powodu głupio?

@Cotosiestanelo: Niestety to nie ten typ. Ma taką samą siostrę tylko zamiast walnąc grozi że zabije

Brzmi jak nichilizm, imo

nie nie atencyjna pytasz sie to powinno ci sie odp a wiec jesli długo to bedzie sie utrzymywac to raczej tak

@Denom: Czy od września 2018 to długo?

@MineDan: Cholipka a się za egzystencjaliste miałem

Mówiłes o tym rodzicom oni powinni zdecydowac ale moim zdaniem troche długo

@Denom: Nie i nie zamierzam bo w sumie jako Janusz nie wydam na psychologa nie ważne że to nie ja wydam

@PanNiedzwiadek: ponoć one dotykiem roznoszą zarazki fuj

@Normie: ZARAZA! IJO IJO

@Legolas9988: baby też srajo
Okropnosc

No tak, bo nie istnieją przecież osoby które naprawdę mają depresje

@awazan: istnieją , ale większość tych co gada że ma depresje to kłamcy , którzy nie mają żadnego dowodu

nie wiem czy kłamcy, może po prostu nie wiedzą jaka jest rzeczywista depresja? Może dla nich to jest największy ból jakiego do tej pory doznali? Nie wiem tego, bo nie jestem nimi

@awazan: Sporo osób, które ma depresję nie zdaje sobie z tego nawet sprawy

@Brodacz: A jeśli ktoś ma depresję to w większości przypadków nikt się tym nie chwali i woli zachować to dla siebie.

@ddawdad: Bo to nie jest powód do dumy i chwalenia się

@ddawdad: Ocenianie takich rzeczy po większości nie ma żadnego sensu, każdy reaguje na to inaczej i każdy ma też inny "wyznacznik bólu".

@BaDinGa_Boy: ja myślę moimi doświadczeniami oraz przeżyciami, wiem (niestety) jak wygląda depresja, nie ja ją miałem, ale uważam że ją widziałem, każdy jest inny, każdego można złamać

Ogólnym wyznacznikiem są myśli samobójcze i samookaleczenia (wystarczy jedno, ale diagnozę można dostać też bez tego). Przy takich objawach najprawdopodobniej mamy do czynienia z chorobą, ewentualnie mega silnym obniżeniem nastroju (jeśli trwa krótko i nie wraca). Niezależnie od tego, czy komuś wydaje się, że ma depresję, czy ma ją zdiagnozowaną, taka generalizacja i brak współczucia może szybko pogorszyć jego stan.
Według statystyk co piąty nastolatek ma depresję, więc to wcale nie takie trudne, by zapaść na tak ciężką chorobę.
A co do tego, że "prawdziwej depresji by nie przeżyli" to nie jest kwestia jakiejś siły, jak przy chorobach zakaźnych. Jak już cię dopadnie, to sam sobie nie pomożesz, nie ważne, jak czułeś się wcześniej.

@Anielka999: z biologicznego punktu widzenia jesteśmy zwierzętami stadnymi, ale na tyle dziwnymi że nie eliminujemy słabe jednostki, wręcz przeciwnie, staramy się poprawić humor, nastrój, wyleczyć, to też nas odróżnia od reszty żywych stworzeń, generalizowanie nie pomoże, bo nie mamy depresji grupowo, tylko w jednostce, ciężko mi takie rzeczy mówić, bo ledwo liznąłem życia, ale sytuacja życiowa kazała mi szybciej dorosnąć, muszę wspierać chorą mamę, bo ona wspierała/wspiera mnie, jest jak jest, mamy jedno życie i trzeba je przeżyć jak najlepiej

@emilian02: ktoś jeszcze żyje na tej konwersacji? Nie wiem czy mam się wysilać z mądrymi słówkami

@emilian02: Ja żyje, chcesz to pisz dalej posłucham z przyjemnością.

@BaDinGa_Boy: a ty co sądzisz o wartości ludzkiego życia? Jak to widzisz, ciekawi mnie to, jak nie chcesz nie mów

@emilian02: Trudno powiedzieć. Rodzimy się po to by żyć, a żyjemy po to by umierać. Nic nie ma dla mnie bliżej określonego sensu. Z biegiem czasu stałem się też agnostykiem co nie ułatwiło mi zupełnie zadania. Dla jednej osoby ludzkie życie może mieć ogromną wartość, dla drugiej wręcz przeciwnie. Moim zdaniem wszystko zależy od tego jak dany człowiek przeżył życie. Osoba, która ma dobre życie i więcej wzlotów niż upadków może je naprawdę cenić, z kolei człowiek, który doznał w głównej mierze cierpienia zazwyczaj nie ceni swojego życia i często też chce je zakończyć, choć niewykluczone, że może być też zupełnie na odwrót. Ja jestem obecnie absolutnie rozbity, nie wiem co się w okół mnie dzieje, większość rzeczy straciło dla mnie znaczenie. Mam czternaście lat i niestety zostałem zmuszony do szybszego dorośnięcia, częste rodzinne kłótnie oraz masa innych problemów, które z biegiem czasu przybywają i na dobrą sprawę tylko i wyłącznie mnie przytłaczają. Nie raz miałem już ostrze przy żyle, ale koniec końców nadal żyję i wiem, że mam siłę aby móc przeżyć jeszcze dłuższy okres czasu. Trudno mi wypowiedzieć też dlatego, że to po prostu życie i nie widzę w nim obecnie nic nadzwyczajnego. W tym momencie staram się po prostu być poddanym mojej marnej egzystencji i żyć niepotrzebnie jak chwast z problemami psychicznymi oraz totalną obojętnością na zdecydowaną większość rzeczy jakie spotykają mnie w życiu.

@BaDinGa_Boy: skoro tu trafiłeś, nie powinieneś się obrazić z powodu reaction mema, dzięki że się wypowiedziałeś, widzę że to dla ciebie było trudne, dobrze wiedzieć że nie tylko ja mam problemy, ale też i źle że w ogóle ktoś musi przeżywać to, a może nie?
Jesteśmy warci tyle ile historia o nas opowiedziana, jedyne co ci mogę powiedzieć to głową do góry, ugh brzmię jak idiota...
Nie chcę się żalić, ale piszę bez pomyślónku. Zmęczony jestem...