Smutne

@Baturaj: Poszedłem tam gdzie marzyłem i absolutne gówno z tego wyszło. To nie jest takie proste.

@Baturaj: a jak sie nie może być tym kim się chce z przyczyn niezależnych?

@darcus: Ależ ja razu nie stwierdziłem, że to jest łatwe. Ale proste - owszem. Wy (ludzie niewierzący w siebie i w to, że Wasza obecna sytuacja zależy od Was) sobie wmawiacie cały czas, że my (ludzie którzy wiedzą, że nasze życie zależy od nas) mamy myślenie "zbyt proste żeby było prawdziwe". Nieprawda. Jest to jedyny sposób myślenia, jaki ma sens (tak, nawet pod kątem logiki, ale pewnie nawet nie chciałbyś o tym słuchać) dla człowieka, który chce cokolwiek osiągnąć.

Zresztą to, że Tobie coś nie wyszło nie oznacza, że lepszym wyborem byłoby pójście inną drogą. Może (a raczej na pewno) spieprzyłeś parę innych rzeczy po drodze.

@xXkuba22Xx: Podaj przykład takiej sytuacji.
Takich sytuacji prawie nie ma.
Zresztą mówię tu o sytuacji kiedy możesz wybrać, to chyba oczywiste. Nie o sytuacji typu np. chora matka, ojciec nie żyje, muszę szybko zacząć pracować. Etc.

@Baturaj: No widzisz. Od ciebie wszystko zależy, ale ja już spieprzyłem po drodze. Takie orwellowskie dwójmyślenie.

@Baturaj: Czyli wszystko zależy od nas, ale jednak może się zdarzyć że chora matka i wtedy już nie zależy od nas. Znowu dwójmyślenie.

@Baturaj: ale ja mówię o sobie xdd. chciałbym być żołnierzem, ale mam cukrzycę

@xXkuba22Xx: Zaraz ci powie że sam spieprzyłeś bo pewnie jadłeś za dużo słodyczy, czy coś. Z Baturajem nie warto wchodzić w polemikę.

@darcus: Nie. Mógłbym Ci to wytłumaczyć (w prosty sposób), ale pytanie brzmi: czy tego chcesz?

@xXkuba22Xx: A, ale ja mówię o realnych marzeniach. Typu "zostanę mistrzem Polski w szachach" albo "w 10 lat zarobię milion złotych" itd itd

Zawsze kiedy mówię o spełnianiu marzeń, mówię o marzeniach realnych fizycznie. Osoba na wózku nie zostanie kaskaderem, bo nie jest to fizycznie możliwe. Ale ona może mieć jakieś REALNE marzenia.

@Baturaj: No dobra, ale podałeś rozwiązanie, które jednak nie zawsze działa. Bo nie mogę iść na kierunek studiów, który jest moim marzeniem.

@Baturaj: Całkowicie się zgadzam. Tylko po prostu kwestionuję to, co nazywasz realnym. Nie każdy może zostać mistrzem w szachach. Nie każdy może być milionerem. Nie każdy może zmienić narrację z postu na post po tym jak wykaże się mu błąd w myśleniu. Baturaj może zrobić to wszystko i jest wielkim szczęściarzem, że ma ku temu możliwości, ale niestety Baturajowi brakuje otwartości by zrozumieć jak ogromnym jest szczęściarzem i że nie każdy ma takie możliwości w życiu jak on.

@darcus: I właśnie takie myślenie jakie teraz zaprezentowałeś to błąd. Czyli wcale nie rozumiesz. Pytam: czy chcesz, żebym Ci powiedział, o co w tym chodzi?
Czy może wygodnie Ci usprawiedliwiać swoją słabą sytuację zewnętrznymi bodźcami?
Chcesz, żebym wytłumaczył, czy nie?

@xXkuba22Xx: No właśnie nie. Bo ja mówię o marzeniach możliwych fizycznie do zrobienia. Czyli mówiłem o kierunku, który możesz podjąć, a również jest twoim marzeniem, jeśli taki masz.
Żołnierzem nie możesz być, bo cukrzyca, więc to marzenie niespełnialne, ale na pewno masz marzenia spełnialne.

@Baturaj: no tak, ale odnosząc się do mema, prawdopodobnie będę musiał wybrać kierunek studiów, który nie będzie w pełni satysfakcjonujący

@xXkuba22Xx: Wierzę, że coś dla siebie znajdziesz ;)

@Baturaj: Oświeć mnie mistrzu.

@darcus: No więc:
Podejście typu "wszystko jest możliwe, jeśli tylko włożę w osiągnięcie tego odpowiednio dużo wysiłku" jest najbardziej rozsądnym podejściem, nawet pomimo tego, że nie jest zgodne z racjonalnym podejściem do faktów. Nazywam to paradoksem racjonalności celu. Dlaczego tak jest?

Otóż dlatego, że każdy inny sposób myślenia, nawet taki do bólu racjonalny typu np. "prawie wszystko jest możliwe, czasem czegoś się nie da" itp., oddala nas od osiągnięcia celu, powoduje że prawdopodobieństwo, że osiągniemy dany cel, maleje. Pokazują to niezliczone przykłady, od osiągania mniejszych celów typu przebiegnięcia maratonu pomimo jedynie pół roku treningów, po cele typu "pomimo, że jestem z biednej rodziny pobierającej pomoc socjalną, stanę się zamożnym człowiekiem i pomogę swoim bliskim". Jedynie podejście, o którym ja mówię i które propaguję, pozwalało ludziom osiągać tego typu pozornie arcytrudne cele.

Wobec tego każdy inny sposób myślenia jest, paradoksalnie, nieracjonalny, mimo swojej pozornej racjonalności. Ponieważ najwyższą szansę osiągnięcia celu mamy wtedy, gdy prezentujemy tamten sposób myślenia.
Przyczyna tego leży w zawiłości i złożoności ludzkiej psychiki i budowy umysłu, która pod wpływem wyćwiczenia w sobie jednego konkretnego sposobu myślenia, dokonuje przemodelowania całych struktur myślenia, łącznie z podświadomością.
Bo, jak pewnie wiesz, podświadomość wpływa na świadomość, ale sama jest kształtowana w dużej mierze przez to, co zostanie jej przekazane przez świadomość.
A to już powoduje, że zmienia się całe nasze życie.

Wobec tego podejście umysłu, które propaguję i które wg mnie każdy człowiek powinien ćwiczyć, to: niezachwiane przekonanie, że możemy osiągnąć wszystko (oczywiście w granicach możliwości fizycznych, chociaż, jak wiemy tutaj też czasem nie jest to takie pewne), a skala tego, co osiągniemy, zależy tylko od tego, ile jesteśmy w stanie poświęcić i ile wysiłku całego siebie włożyć w osiągnięcie naszego celu.
To oznacza, że nie możemy czekać, aż coś do nas samo przyjdzie, ale również nie powinniśmy upatrywać przyczyn naszej obecnej sytuacji w zewnętrznych źródłach, nawet jeśli faktycznie tam są. Dlatego, że tutaj wszytko opiera się na: "okej, jestem w takiej i takiej trudnej sytuacji. Ale teraz muszę z niej wyjść!". A tutaj, jak już wiemy zaczyna się osiąganie konkretnego celu.

Reasumując: propaguję ten sposób myślenia nie dlatego, że jest "fajny" (bo często wcale nie jest przyjemny), ale dlatego, że jest najbardziej racjonalnym podejściem do osiągania celów. Paradoksalnie, jak już wyjaśniłem.

A nazywam go "racjonalnym optymizmem".

@Baturaj: No wszystko fajnie, tylko to kompletnie nie ma pokrycia w faktach. Próbką statystyczną powinni być wszyscy ludzie, a nie tylko zwycięzcy. To trochę jak z tą sytuacją z mistrzem pływackim. Znasz?

@darcus: Nie. Próbką są wszyscy ludzie. I właśnie Ci, którzy prezentowali ten sposób myślenia, najczęściej osiągali swój cel.
I takie są właśnie fakty. Fakty odnośnie ludzkiego umysłu. Biologia i jej dziedzina: neurologia, a także pochodna: psychoneurologia.
Mówią Ci coś te słowa?

@Baturaj: Mówią, ale wymienianie ich nazw nie sprawia że masz więcej racji. Pytam jeszcze raz czy wiesz o co chodzi z mistrzem pływackim.

@darcus: A ja odpowiadam jeszcze raz: próbką SĄ wszyscy ludzie. Gdybyś popytał tych "przegranych" to byś się szybciutko dowiedział, że oni nie mieli podejścia takiego, o jakim mówię. Albo na początku mieli, ale po drodze z niego zrezygnowali, bo było za trudne. Bo za trudne było poświęcić całego siebie żeby osiągnąć cel, który przecież myśląc "racjonalnie" nie był gwarantowany.

A gdybyś popytał zwycięzców, dowiedziałbyś się, że duża część z nich miała ten sposób myślenia i po drodze z niego nie zrezygnowała, nawet podczas najgorszych chwil. I w końcu dzięki temu cel osiągnęła.

Fakty są takie, że posiadanie podejścia umysłu, jaki proponuję, zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia celu, dzięki ludzkiej psychice. Tak mówi psychoneurologia. Takie są fakty biologiczne. Jeśli tak bardzo lubisz fakty.

No to proszę, teraz dopiero możesz powiedzieć, o co chodzi z pływakiem.
Ale nijak nie zmieni to faktu, że to, co mówię, bierze pod uwagę wszystkich ludzi. Nie tylko zwycięzców.

@Baturaj: Pojawił się kiedyś artykuł w rodzaju "recepta na sukces znanego pływaka". Podano tam między innymi dietę, ćwiczenia i mindset podobny do tego który podałeś. Były to proste rzeczy i ludzie nie mogli się nadziwić że gwarantują sukces. Tylko że... Nie. Jeśli przyjrzysz się zawodnikom np. finałów mistrzostw świata w pływaniu, zauważysz osoby o bardzo konkretnej budowie ciała. Jeśli zejdziesz niżej, choćby do eliminacji, znajdziesz ludzi o nieco bardziej różnorodnej budowie. Schodząc jeszcze niżej, np. do amatorskich zawodów, masz ludzi o bardzo różnej budowie. I ci wszyscy ludzie stosują bardzo podobną dietę, ćwiczenia i mindset co mistrz pływacki. Wszyscy chcą osiągnąć sukces, być mistrzami świata, wszyscy nie poddają się i pracują nad sobą. Ale nie będą mistrzami świata. Bo mają niewłaściwą budowę. Coś co nie zależy kompletnie od nich.

@darcus: tak samo w kolarstwie. Jak masz za małe płuca to nie zajdziesz daleko.

@xXkuba22Xx: Dokładnie. Tak jest wszędzie, tylko nie zawsze to jest twoje ciało. Czasami to jakieś cechy umysłu których nie da się przeskoczyć, to że jest się urodzonym w nie takim miejscu czy okolicznościach, to że społeczeństwo ci coś uniemożliwia... W ogromnej większości przypadków przed człowiekiem otwierają się tylko nieliczne drogi i zwykle nie pokrywają się one z drogami którymi ten człowiek chce pójść.

@Baturaj: To co tutaj pokazujesz Baturaj to podstawowy błąd atrybucji. Czyli jest to upatrywanie i wyjaśniania zachowań osób w kategoriach przyczyn wewnętrznych. Co prawda nie kwestionuje tego czy myślenie typu "wszystko mogę" w jakiś racjonalnych ramach jest dobre, no i może faktycznie tak jest, że osoby z takim myśleniem częściej osiągają sukcesy.
Ale teraz trzeba sobie zadać pytanie jak chcemy żyć? W prawdzie? Czyli zdawać sobie sprawę z tego, że wiele rzeczy nie jesteśmy w stanie osiągnąć nawet jeśli jest to realne, bo nie mamy predyspozycji. Czy jednak wmawiać sobie, że się da? I brnąć w to dalej w tym przeświadczeniu, gdzie koniec końców spotkamy się ze ścianą

@chudy1509: Nie o to chodzi. Żyjąc według proponowanego przeze mnie podejścia nie żyjesz w kłamstwie. Bo doskonale zdajesz sobie sprawę że taki sposób myślenia jest nie do końca prawdziwy. Właśnie dlatego nazywam to "racjonalnym optymizmem". Bo mimo, iż wiesz, że takie podejście jest nie do końca prawdziwe, mimo to żyjesz wg niego, bo wiesz, że dzięki niemu osiągniesz najwięcej i zajdziesz najdalej. I to jest pewne.

@darcus: Chyba nie do końca uważnie czytałeś, kiedy wspominałem o aspekcie fizycznych możliwości.

Poza tym mówisz o problemie nieco oddalającym się o aspekcie, o którym rozmawiamy.

Poza tym zdarzali się ludzie, którzy pomimo niesprzyjających w danym środowisku cech, wygrywali z tymi, którzy mieli cechy sprzyjające, a wygrywali dlatego, że pracowali np. 10x częściej od tamtych.
Dlatego właśnie napisałem, że granice fizycznych możliwości są ogólną granicą, chociaż też NIE ZAWSZE, bo czasem zdarzają się przypadki, gdzie możesz obejść ciężką pracą nawet to.

Więc, jak mówię: ten sposób myślenia jest jedynym najbardziej racjonalnym sposobem, jeśli chcesz osiągnąć najwięcej, na ile Cię stać. Bo nigdy nie wiemy, na ile nas stać.

Więc powtarzam ostatni raz: jest to RACJONALNY optymizm, co oznacza, że dobrze wiesz, jakie są fakty, wiesz, że to podejście to nie do końca prawda, ale żyjesz wg niego, bo daje Ci ono największe szanse, i to jest prawda. To daje największe szanse. A CEL MUSI BYĆ MOŻLIWY FIZYCZNIE (chociaż to nie jest takie proste, jak wspominałem wyżej).

@Baturaj: Czyli znowu zmieniasz narrację i teraz już nie wszystko jest możliwe, tylko jakiś ograniczony zakres fizycznych możliwości. Pięknie to robisz, pięknie. Co do jednego się zgadzamy: to nie jest takie proste jak wspomniałeś wcześniej.

@darcus: Gdzie po drodze zmieniłem narrację?
Teraz tylko powtórzyłem to, co pisałem wcześniej.

Tak więc bardzo mnie ciekawi, jak teraz bardzo swobodnie próbujesz mi wmawiać, że co chwila zmieniam zdanie. Podczas gdy od początku mówię to samo.

@Baturaj: Nie zmieniasz zdania, tylko narrację. Po drodze zauważasz, że się mylisz, więc zamiast się przyznać poowooli zmieniasz sposób mówienia o tym, tak żeby dopasować się jak najlepiej do faktów. Taki już jesteś, rozumiem to.

@darcus: Rozumiem, iż wiesz lepiej, co myślę? Nie zauważałem że się mylę. Po prostu odkrywam coraz więcej z poglądu, który mam już dawno, miałem na długo zanim ta rozmowa w komentarzach powstała.

Wiesz, uważanie, że jest się jasnowidzem, jest dosyć niebezpieczne.

Ani razu nie zaprzeczyłem w tej rozmowie swoim własnym słowom, ani nie zmieniałem narracji. Cały czas mówię o jednym i tym samym podejściu do życia, które propaguję. To wszystko, co powiedziałem, myślałem już dawno.

@Baturaj: Echh... Mam zacząć rzucać przykładami, czy temu też zaprzeczysz?

@darcus: Ależ proszę. Nie znajdziesz miejsca, w którym zmieniłem jakkolwiek wyznawany przeze mnie pogląd pod wpływem presji Twoich argumentów.
Zresztą ciężko by było, bo presja ta zbyt mocna nie była. Atakowała zupełnie nie te obszary, o których mówiłem, omijała sens mojego tłumaczenia swojego podejścia.

Odkrywałem przed Wami coraz więcej - rozumiesz te słowa?
Zresztą miesiące temu, pod innymi obrazkami czy na grupach, także mówiłem o tym, że cel musi być fizycznie możliwy. Że osoba na wózku nie zostanie komandosem. Mówiłem to już dawno temu.

@Baturaj: No to w jednym miejscu mówisz że mogą, a w drugim że nie mogą xD

@darcus: Wskaż te miejsca XD
Ty naprawdę jesteś zadziwiającym przypadkiem, Darcus. Próbujesz innym wmówić, że nie potrafią się przyznać do błędu. A jednocześnie kiedy ktoś wprost pokazuje Ci fakty świadczące o tym, że tym razem to Ty nie masz racji i Twoja ocena sytuacji była błędna, udajesz, że tego nie widzisz, i nadal masz to samo zdanie, powtarzając zarzuty, które ktoś już kilka komentarzy temu zwyczajnie obalił.

Zadziwiające, naprawdę.

Powtarzam ostatni raz: cały czas mówię to samo, mam ten sam światopogląd, po prostu rozwijam jego założenia, opisując w danym momencie akurat te, o które pyta współdyskutant. W żadnym momencie nie zaprzeczyłem sam sobie.

@Baturaj: "[...] Wy (ludzie niewierzący w siebie i w to, że Wasza obecna sytuacja zależy od Was) sobie wmawiacie cały czas, że my (ludzie którzy wiedzą, że nasze życie zależy od nas) mamy myślenie "zbyt proste żeby było prawdziwe". Nieprawda. Jest to jedyny sposób myślenia, jaki ma sens [...] dla człowieka, który chce cokolwiek osiągnąć. [...] Zresztą to, że Tobie coś nie wyszło nie oznacza, że lepszym wyborem byłoby pójście inną drogą. Może (a raczej na pewno) spieprzyłeś parę innych rzeczy po drodze."

"Zawsze kiedy mówię o spełnianiu marzeń, mówię o marzeniach realnych fizycznie. Osoba na wózku nie zostanie kaskaderem, bo nie jest to fizycznie możliwe. Ale ona może mieć jakieś REALNE marzenia."

Widzisz to, czy masz za daleko do łba?

@Ares011: .

@Ares011: ch** wie
"żulbook"?

@Xelven: Ja widzę "żelbecik"

@KrewetkaModliszkowa: dla mnie to nadal nie ma sensu

@Xelven: Dla mnie również, ale najwyraźniej istnieje takie koło naukowe, więc może to o to chodzi.

@KrewetkaModliszkowa: ciekawe...

@Xelven: spytajmy się opa

@podgrzybek126: no, jak jest się łypaczem to ciężko się czyta.

@Peroczek: weź se sam czytaj bez dostępu do edukacji w jaskini pod wodą w ciągłym strachu, że jakiś nurek cię zje.

@podgrzybek126: na dodatek oczy po bokach ciała