Wiedz, że jesteś kozakiem, gdy nawet wróg cię podziwia

Czy tylko ja widzę tu Cejrowskiego

Pierwsza zasada wojny psychologicznej z przeciwnikiem - wzbudź w nim respekt

Ostatnio była jakaś wojna pod domem Kaczyńskiego, więc no nie wiem

Gratulacje od wroga nie są oznaką "bycia kozakiem". Nie potrafimy tego dobrze zrozumieć, włącznie ze mną, ale gdy ludzie przelewają cudzą krew, ich najbliżsi przyjaciele giną im na rękach, odbierając życie w dziesiątkach, to między żołnierza i tworzy się swoista więź. Między tymi zza drugiej strony lufy także. I są oni w stanie czuć ogromny szacunku do wroga, nawet gdy politycy sypią za to gromy.
Doskonałym przykładem jest mecz "międzyfrontowej" piłki nożnej z czasów I Wojny Światowej.

POTĘŻNY MINISTER OBRONY

Przy czym warto dodać, że on już w trakcie I Wojny o Karabach (tej z lat 1988-94, obecna to druga) odniósł tak poważne obrażenia, że aż amputowano mu nogę, a mimo to chciał być na froncie, bo jak twierdził, nie chciał żeby ktoś mu potem zarzucił tchórzostwo. Cholera, przed nim żołnierze się kłaniali, jak przychodził na wizytacje, jest autorytetem dla wielu młodych oficerów, jak ktokolwiek mógłby pomyśleć żeby się do niego czepiać? Nie wiem czy to kwestia wyszkolenia czy on po prostu jest dla siebie taki wymagający. Najbardziej przykre jest to, że często, choć na szczęście nie zawsze, tacy ludzie giną jako pierwsi.

Przykład trzymania się z dala od frontu: Ucieczka Polskiego rządu do Rumunii, a potem do UK.

Wszyscy: Czy ty zrobiłeś mema który nie jest o Białorusi ?
Holandia:

Myślałem że czasy wodzów na czele armii skonczyly się setki lat temu...